Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

   - Ale, jak widzę, chcesz wiedzieć, jak toczą się losy marynarzy i oficerów z zatopionego przy pomocy krakena okrętu. Podobnie zresztą jak Soa, która trafem pomyślała o tym w tej samej chwili - Jezus przerwał jej zamyślone wpatrywanie się w ocean, wysyłając myślowe wezwanie. - Cóż, stworzyliście między sobą więź. Pytanie brzmi, jak silną i na jak długo. 

   - Posłuchajcie więc - gdy Soa podeszła, Jezus zaczął opowieść. - Oficerowie w większości plywają na statkach handlowych, wykorzystując doświadczenie z czasów służby na pancerniku, który wszyscy razem mieliśmy okazję pożegnać. Ten najmniej pozytywny nie posłuchał lekcji i traktuje podwładnych tylko trochę lepiej, niż poprzednio. Za tę małą poprawę czeka go szybka śmierć od ciosu szpady w bitwie morskiej, zamiast linczu ze strony zbuntowanych marynarzy. Kapitan odszedł ze służby i osiadł w Indiach, sprzedawszy majątek pod Londynem. Tak, Soa - tu Jezus uśmiechnął się, na co ona szybko spuściła oczy. - Pamiętam o bosmanie. Wydał ci taki męski, prawda? Dlatego mi o nim przypominasz. Ale nie chciałabyś z nim żyć. A przynajmniej do chwili, kiedy zacznie traktować kobiety inaczej. Jako równe sobie, a nie jako niższe istoty, które można krzywdzić.  

   - Uspokoję cię jednak, już zaczął - ciągnął Jezus udając, że nie widzi zmieszania na jej twarzy. - Ustatkował się i zamieszkał na wsi na wschód od Londynu. Ożenił się i gospodaruje na małej farmie, hodując owce, krowy, kilka koni i dbając o sad. 

   - Dziękuję, Mistrzu - Soa dygnęła wdzięcznie. - Za odpowiedź na pytanie i... 

   - Z tym "i" będzie kłopot, jak wspomniałem - Jezus pogroził jej palcem, udawanie robiąc gniewną minę. - Tego "i", o którym marzysz, nie będzie. Bez ślubu ani rusz, nie licz na sama wiesz co - Jezus powtórzył palcogest. 

   - Ale, Mistrzu - Soa nie chciała zrezygnować, a przynajmniej jeszcze nie - przecież znasz mnie dobrze, nawet bardzo dobrze. W końcu sam mnie stworzyłeś i doprowadziłeś do sytuacji, że jestem twoją padawanką. Więc... 

   - Więc lepiej skoncentruj się na medytacji, by uspokoić i wyciszyć seksualne marzenia - Jezus spokojnie wszedł w jej tok wypowiedzi. - Bo zanim popłyniemy z kapitałem Nemo, jego załogą i naszymi przyjaciółmi w dalszą drogę, tu, na Wyspie Wielkanocnej, przyjdzie tobie i Milowi spełnić jeszcze jedno marzenie. Właściwie bardziej jemu niż tobie, chociaż na skutek waszej emocjonalno-duchowej więzi przejęłaś częściowo jego marzenie. 

   - Ach, to? - rozradowal się Mil, od razu skojarzywszy, o jakim dokładnie marzeniu mówi Mistrz. - Mm, wspaniale! - uśmiechnął się szeroko. 

   - Tak - Jezus oduśmiechnął się do swego padawana. - Wspaniale. 

Cdn.

 

   Voorhout, 21.10.2022

   

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   Tak, Soa marzycielka. Ale to marzenia i pragnienia sprawiają, że jest ona taka, a nie inna. Tworzą ją, budują i stanowią o jej poziomie. I dotyczy to każdej osoby ludzkiej. 

   Ago, dziękuję Ci za odwiedziny, czytanie i komentarz. Serdeczne pozdrowienia.

   Wiesławie, ale przecież Mistrz Jezus doskonale wiedział, co mówi, gdy zalecił Soi jako padawance wyciszenie przez medytację. W końcu widzi ją na wylot, jak to Pierwszy Jedi. Tożsamy z Mocą, a nie tylko z niej korzystający.

   Dziękuję Ci za wizytę i czytanie oraz słowa pod utworem. Serdeczne pozdrowienia. 

 

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...