kiedy już nie będę wspominał
zapachu twych włosów na deszczu
kiedy wstaniesz już z mych kolan
i zapomnę pierwsze pocałunki
przestanę istnieć
wszystko już było
i drugi raz nie będzie
@Roma w moim rozumieniu ten wiersz jest o niemożliwości pisania wiersza, gdy uczucie jest zbyt prawdziwe.
MIłość wymyka się słowom jako narzedziom przekazu.
Tak go czytam :)
Czy trafnie ?
Roma mi to powie !
...bo tylko poezja sprawia, że nasze serca uwięzione w rzeczywistości łapią jeszcze oddech wolności. Aby nie stać się głazem trzeba kochać drugiego człowieka, bądź samotność. Nie ma drogi na skróty, wyroby czekoladopodobne, jogurty o smaku..., człowiek bez wyrazu - konsument, klient, petent...
Myślę, że Cię rozumiem. Wiersz inspirujący - zasłona poruszona lekkim letnim powiewem znad gwiaździstego nieba.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się