Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ten taniec


ostoja

Rekomendowane odpowiedzi

Byliśmy tylko my: kobieta i mężczyzna, cudowną magią rytmu i melodii przeniesieni w inny świat. W każdym ruchu naszych ciał więcej było słów, niż powiedzieliśmy w ciągu całego wieczora, a właściwie: zamierzali powiedzieć. Z każdą chwilą jej kroki stawały się pewniejsze, ruchy silniejsze, jakby chciała dać mi znać, że jest gotowa prowadzić. Gdy muzyka ucichła, na jej twarzy pojawił się lekki żal, że piękny sen skończył się tak nagle.

 

Fragment mojego opowiadania - Córka admirała.

 

Życie to apoteoza tańca - znakomicie to przedstawiłeś. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...