Trzeci

[hyzwar]

Płynie samotnie przez pustkę

Szlakiem płonących w ciszy gwiazd

Niemy jest świadomości krzyk

W ogrodzie nicości, jak chwast

 

Płonna nadzieja latarnią

Pośród nieskończoności fal

Niebo bez czasu i granic

Okręt zbłąkany, dziwny bal

 

Tańczą nienawiść z miłością

I ludzkie marzenia, i sny

I wizje skąpane w złocie

Na trzy, to Walc Kwiatów, w nim Ty

 

Pląs spłodził radosną sztukę

Ta gestem skazała rząd praw

Na niedoskonałość, skazę

Za wzgardę dla piękna, pchlich spraw

 

Kapryśna, karmisz motyle

I chowasz spojrzenia za szkłem

Nie ktoś i nie tylko tyle

To przez deszcz, a może to sen

[violetta]

Piękne, miłość karmi:)

[Rafael Marius]

Podoba się.