Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mi to zwycięstwo daje nadzieję na wzmocnienie duszy - tam, gdzie kiedyś konała, jest "tylko" zmęczona i senna. Byc może nie udało mi się tego "celnie" wyrazić. Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nooo, bez Twojego wyjaśnienia nie dałbym rady dostrzec wiersza w ten sposób. Pamiętaj jednak, że wiersze to obraz duszy ... , ale nie koniecznie autora :-) Dzisiaj brakuje mi słów, żeby określić to, co widzę więc niech pozostanie tak jak jest. Oddaję pozdrowienia :-)

Opublikowano

@duszka próba tłumaczenia sobie, że czarne nie do końca jest czarne - pomaga

na jakiś czas

zwięźle i bardzo trafnie

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W tym przypadku naprawde zwyciężyła, bo ropoznała, ze to czarne jest w rzeczywistości tylko szare, i przez to straciło nad nią moc (niemal śmiertelego) ranienia... Ale i Twoja interpretacja jest możliwa :) Dziękuję pięknie!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ja odbieram ją jako pryzjemność, poddanie i wyzwolenie się z - wypełnionej lękiem i bólem bezsenności... Dlatego "Zwycięstwo" :) Dziękuję za refleksję i pozdrawiam Cię, Dag!

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Z Twojego wiersza bije taka moc, subtelna a jednak przejmująca:):) miłego dnia:)
    • już, natychmiast, zamieniaj w dom wszystko: suche pędy, patyczki tak cienkie, że ledwie je widać, szkiełka z roztrzaskanych butelek, stare płyty CD robiące w barach za podstawki pod browar, chłamięta z plecaków i szuflad, zeszyty i kamienie. stwórz z tego budyneczek tak kruchy, by zawalił się jak najszybciej, zniknął z oczu złośliwców, przeszedł do wieczności, czytaj: na drugą, nieoficjalną stronę, poza granicę logiki, wwalił się do innego wymiaru – i trwał tam, tylko dla nas. i chronił, był bezpieczną przystanią dla dwóch zbłąkanych łodzi. stwórz nam budyneczek-dżunglę, w której rozpocznie się wariackie, autochtoniczne cocktail party: para odszczepieńców trzaskająca młotami w matryce bezbronnie technologicznych zwierząt, usmartfonionych bestii, odlogowująca się (w tym wyrazie nie ma błędu!), brutalnie i nożem, z nieprzyjaznego świata cyfry. wprost w swoje zakamarki, w głąb niepoznania.
    • @Berenika97 pieczęć mnie urzekała do głębi. Lubię takie pisanie.  Pozdrawiam 
    • @Berenika97 bardzo dziękuję za tak wiele trafnych spostrzeżeń. Tyle chciałam przekazać i może jeszcze więcej. W każdym razie cieszę się, że przekaz został odczytany zgodnie z moją intencją.  Pozdrawiam @Annna2 życie to ciągle zmagania ze sobą i ze światem. Dziękuję serdecznie
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...