DominikR Opublikowano 15 Września 2022 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Września 2022 Martwe umysły... Balustrada Podzielone światy Tunel pod wiaduktem Światło gaśnie pokryte plamą krwi... Zgiełk kroków Gonitwa trwa Zatłoczone drogi Wrzaski ... Deptanie marzeń To dni martwych dłoni Zwęglone kwiaty rozsypane Cel a nie ma celu Milknie muzyka w słuchawkach Dźwięki zewnętrzne dominują Dzień Noc Strefa życia.... umysły martwe w peletonie bez głów za bogactwem ... LRD 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
staszeko Opublikowano 15 Września 2022 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Września 2022 Całkiem bujna wyobraźnia jak na martwy umysł. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
DominikR Opublikowano 15 Września 2022 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Września 2022 @Kapistrat Niewiadomski dziękuję za komentarz Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
staszeko Opublikowano 15 Września 2022 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Września 2022 @DominikR Jakimś dziwnym sposobem ten wiersz przypomniał mi stary polski film „Brzezina”, którego osnową są losy dwóch ludzi: jeden jest młody i silny, ma całe życie przed sobą, ale właśnie ten ciężar życia go przygniata i wpędza w melancholijny nastrój; drugi jest nieuleczalnie chory na gruźlicę, wkrótce umrze, dlatego cieszy się każdym dniem. Pozdrawiam. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się