Noc zagłady

[Kwiatuszek]

Błotnistą ścieżką w mrocznym,
gęstym lesie,
biegnę co tchu,aż oddech
echem się niesie.

Słyszę przejmujące wycie wilka.
Widzę go...
Nie jeden jest a kilka.
Strach opanował całe moje ciało.
Odwagi w mym życiu ciągle za mało.

Wiatr rozkołysał nade mną drzewa,
nawet ptak  żaden tu nie śpiewa.
Wilk wyczuł już moje ślady,
dla mnie to noc zagłady.

Mój Przyjacielu- znajdź mnie teraz,proszę!
Przy Tobie zawsze cień odwagi noszę.
Nagle poczułam Twą dłoń na ramieniu..
Nie zapomniałeś o moim istnieniu!

Dotyk Twój podarował mi wielką moc,
tak wielką, że rozjaśniła tę czarną noc.
Wilk zniknął w promieniach wschodzącego słońca.
Wdzięczności mojej nie będzie Tobie końca!


Dałeś mi odwagę jakiej wcześniej nie mialam.
Dlaczego się tak ciągle bałam?
Teraz przez życie pójdę już śmielej,
ale nie sama ,lecz z Tobą.
Będzie weselej.

[joanna53]

razem zawsze raźniej,

w obliczu niebezpieczeństwa dobrze mieć przyjaciela, który zawsze pomoże,

życzę miłego wieczoru:)

[Rafael Marius]

@Kwiatuszek

O czułym Jedynym przyjacielu, kiedyś schowanym za mrocznym lasem.  Teraz odkrytym dotykiem pragnienia - Bogu.
Bardzo ładny, wzruszający wiersz.

 

[Rolek]

@Kwiatuszek Myślę, że to Anioł Stróż.

[andrew]

@Kwiatuszek @Kwiatuszek

Teraz będziesz szła przez życie z odwagą, zaufałaś, bądź szczęśliwa. 

Pozdrawiam, +

Miłego dnia