Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jakie masz życie, tak masz w korycie


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Rodzina pana Hipolita z Chinkowa
lubiła zjeść suto niczym wielka królowa.
Szybkie zupki z torebki
niemalże od kolebki.
Smak, aromat i synonim końskiego zdrowia.

 

#

 

Pamiętała Jagna z bronowickiej biesiady,
gdzie jadło na stołach nie prosiło lekarzy.
Pierogi, chleby, dziczyzna
to wyżerka wręcz mistyczna.
A teraz chińszczyzna, pizza oraz kebaby.

 

___

25 sierpnia obchodzimy

Dzień Polskiej Żywności

Dzień Zupki Błyskawicznej

 

Smacznego

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez ais
. (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Masz na mięso wielkie chętki?

zapytują ekspedientki

Tak, na mięsa wielki kawał

W komercyjnym* złapał zawał

Był to koniec jego męki

 

 

* Sklepy komercyjne to istniejące w drugiej połowie lat 70-tych wyodrębnione placówki handlowe, sprzedające niektóre, lepsze gatunkowo rodzaje mięsa i jego przetworów po cenach wyższych niż powszechnie obowiązujące, czyli po tzw. cenach komercyjnych.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez Kapistrat Niewiadomski
Fix typo (wyświetl historię edycji)
  • ais zmienił(a) tytuł na Jakie masz życie, tak masz w korycie
Opublikowano

@Wędrowiec.1984

Pomidoróweczka wygląda smakowicie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Uwielbiam zupy. Raczej wszystkie, choć nie przepadam za rosołem. 

Dziękuję za obecność i pozdrawiam!

 

@Kapistrat Niewiadomski

W latach 70-tych jeszcze nie truto ludzi na potęgę Zaczęto nas truć, gdy Zachód zaczął się panoszyć w Bloku Wschodnim.

 

Na moim osiedlu bieda mieszała się z bogactwem. Mieszkała na nim np Kinga Rusin. 

 

To były złe, ale dobre czasy.

 

Pozdrawiam i dziękuję za komentarzyk!

 

@Klip  Hahahahaha

Jesteś limerykowym GENIUSZEM!!!

Bardzo, ale to bardzo mi się podoba! 100000000❤ powinieneś dostać.

Dziękuję za obecność i pozdrawiam! 

 

 

 

Opublikowano

@ais

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Oczywiście, że nie truto — a wprost przeciwnie: dbano starannie dobraną dietą, aby nikt się nie przejadał, zachowywał wysportowaną sylwetkę; wystarczy porównać rozmiar siedzeń w kinach i pociągach. Mleko kwaśniało, można było po kilku dniach pić zsiadłe, a dziś? Żywność stoi cały rok w niezmienionej formie, czy to jest naturalne?

 

Co zostało z naszych marzeń o Zachodzie?

 

 

Opublikowano

@Kapistrat Niewiadomski

Głodni sukcesów zobaczyli fatamorganę i nie uszli z tego spotkania cało.

 

Nigdy nie miałam marzeń o Zachodzie.

Lubię mój kraj, miasto i nigdy, ale to nigdy nie myślalam, żeby stąd uciec. Kiedyś rodzina miała taki plan, żeby mnie wysłać do Królowej na służkę, ale dobry Los pokrzyżował im plany

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Miłego dnia!

Opublikowano

@ais

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zależy co się pod tymi marzeniami konkretnie kryje.

 

Ja również lubię swoje miasto, ale to nie znaczy, żebym przez całe życie nie wyściubiał z niego nosa. Od dziecka interesowało mnie: co jest za tą linią w kreski i kropki? Lekcje geografii zawsze mnie nudziły, bo kiedy przerabialiśmy Polskę, patrzyłem na mapę NRF, a kiedy pani nauczycielka opowiadała o krajach RWPG, ja już byłem w Nowej Zelandii, palcem oczywiście.

 

Dziś nie żałuję, bo podróże po świecie dały mi klucze do skarbca wiedzy; dzięki niej nabrałem dystansu do własnego kraju, a jednocześnie doceniłem jego prawdziwą wartość (Litwo, ojczyzno moja…). To, gdzie przychodzimy na świat jest czystym przypadkiem. Gdybym się urodził w Danii, byłbym dumnym Duńczykiem.

 

Można być Polakiem z przypadku, można być Polakiem ze świadomego wyboru — decyzja należy do nas.

Pozdrawiam serdecznie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Opublikowano

@ais

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Co do tego zgadzam się w zupełności: dorosłych drzew się nie przesadza, a emigracja to ciężka choroba, z którą wprawdzie można żyć.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Agnieszka Charzyńska ...Te brudne dworce gdzie spotykam ją, Te tłumy, które cicho klną,...                                   Grzegorz Ciechowski   Tak mi się przypomniało. Dziękuję, pięknie to napisałaś. 
    • @Jacek_Suchowicz Ulala cóż za smakowita ta Viola.. Piękna, miła, słodka... A jaka zmysłowa    .. "wszelkie podobieństwo osób do sytuacji jak i sytuacji do osób jest zupełnie przypadkowe"... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Panie Jacku sztosik że tak powiem  
    • @Mitylene ta odpowiedź jest tak czasami, przytłaczająco - istotna. Dziękuję za podzielenie się myślą

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          @violetta  jakiś mi tak wleciało do głowy... Ale co śmieszniejsze widzę te kokardy Pozdrawiam miło Cię pod tematem widzieć     @Stracony I powiem Ci rozbiłeś "bank" o ten świadomy smak mi się rozeszło... Dlatego zaczęłam od; nałogowego posypywania kontur ust solą - sól podkreśla smak. Miło że podzieliłeś się myślą  Pozdrawiam serdecznie      
    • Och, radości naszej kwiatowej daj nam dziś; I nie pozwól by w dal wybiegła nasza myśl  Gdzieś do niepewnych żniw; tutaj zatrzymaj nas Wszystkich, po prostu w ten wiosenny czas.   Och, w białym sadzie tej radości daj nam moc, Jakiej nic nie miewa w dzień, jak u duchów w noc; I uszczęśliw nas szczęśliwymi pszczołami, Wśród doskonałych drzew rój brzęczy kołami.   I uszczęśliw nas nagłym ptaka przelotem, Co brzęczenie zagłusza skrzydeł trzepotem, Meteor z dziobem jak igła śmigający, Nektary z kwiatów w powietrzu spijający.   Bo to miłością jest, a nie nic innego, Która należy do Boga wysokiego, By uświęcić w pełni Jego zamierzenia, A od nas wymaga jedynie spełnienia.   Od tłumacza: Jak raz trafiłem w porę roku.  I Robert: Oh, give us pleasure in the flowers to-day; And give us not to think so far away As the uncertain harvest; keep us here All simply in the springing of the year.   Oh, give us pleasure in the orchard white, Like nothing else by day, like ghosts by night; And make us happy in the happy bees, The swarm dilating round the perfect trees.   And make us happy in the darting bird That suddenly above the bees is heard, The meteor that thrusts in with needle bill, And off a blossom in mid air stands still.   For this is love and nothing else is love, The which it is reserved for God above To sanctify to what far ends He will, But which it only needs that we fulfil.
    • @violetta rozpieszczasz mnie słowami :):):) W nocy przyśni mi się może, że jestem jakimś Sienkiewiczem czy innym Norwidem :) Przewróci mi się w głowie normalnie. A pamiętasz ten cudowny sonet:       "Już północ - cień ponury pół świata okrywa,  A jeszcze serce zmysłom spoczynku nie daje,  Myśl za minionym szczęściem gonić nie przestaje,  Westchnienie po westchnieniu z piersi się wyrywa.  A choć znużóne ciało we śnie odpoczywa,  To myśl znów ulatuje w snów i marzeń kraje,  Goni za marą, której szczęściu niedostje, A dusza przez sen nawet drugiej duszy wzywa.  Jest kwiat, co się otwiera pośród nocy cienia  I spogląda na księżyc, i miłe tchnienie wonie,  Aż póki nie obaczy jutrzenki promienia. Jest serce, co się kryje w zakrwawionym łonie,  W nocy tylko oddycha, w nocy we łzach tonie,  A w dzień pilnie ukrywa głębokie cierpienia".       A Słowacki miał przyjaciela, Ludwika Spicnagla. Pamiętam jak w jednym z listów do niego napisał tak:  "a czy ty wiesz, że ja według Gala mam organ samobójczy ?" Jak byłem dzieckiem bardzo mnie to intrygowało. I zapamiętałem. Dziwne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...