Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

smukła twarz
we mgle skąpana

buduje most-widmo
spojrzeniem

jedna tylko latarnia
zatopiona w myślach
lepkich

zdejmę z głowy
biały kapelusz dumy

aby ukłonić się
przed mleczną poświatą
prawie-słońca

sosny po narkotykach
kołyszą się mocniej

zielone spojrzenie lasu
na wieki pozostanie
niewidome

aby sekret
gęstego powietrza
zachować na nigdy

Opublikowano

Natalio , wiersz subtelny , konsekwentna kompozycja całości, ciekawie przeprowadzone słowa. Utwór przejrzysty, budzący klimaty...Pozdrawiam dodatnio ;-)

Opublikowano

Witaj Natalio :)
Już Ci niegdyś pisałam, iż uwielbiam czytać twoje wiersze. I ten również nie sprawił mi zawodu. Niesamowita lekkość i zabawa piórem. Efekt - piorunujący ;)

bialy kapelusz dumy

Gratuluję :)
zabieram wiersz oczywiście ze sobą...
Pozdrawiam
Kalina

Opublikowano

a ja już myślałam, że wiersz się do niczego nie nadaje, przyznam, że mnie bardzo miło zaskoczyliście. czas na podziękowania :)
Michale- to ja się powinnam cieszyć, że mogłeś mi pomóc :)
Jay- to woje tylko to już nie tylko, przynajmniej dla mnie
Joanno- ach uwielbiam Twoje dodatnie pozdrowienia
Kalinko- to Ty mnie nie zawiodłaś! Na prawdę chyba nie wiesz ile radości mi sprawiasz pisząco to co piszesz...mam nadzieję, że zawsze przyjemnie Ci się będzie czytało moje "stwory"

a teraz pozdrawiam wszystkich raz jeszcze
wieczornie i zielono

n.

Opublikowano

Arku o śmierci będę pamiętać, o to się martwić nie musisz. Bardzo mi miło, że sobie coś wybrałeś, a w Twoich ulubionych będzie siedział bardzo grzcznie i dobrze się sprawował, już ja o to zadbam.

pozdrawiam
w zieleni n.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...