Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witaj 

 

 I myśli i wiersz, jak i sam czas,  poruszające. Jeśli pozwolisz, czytam bez Ery Wodnika - uważam , pytanie które postwiłaś w dugiej części utworu jest ponadczasowe. 

 

Pozdrawiam 

Opublikowano

@aff

 

Dziękuję za tak głębokie spojrzenie.

Ciekawy zbieg okoliczności, ale na tym portalu też mi się zdarzyło nieraz coś podobnego :)

Tu musi istnieć chyba jakiś kanał łączący nasze podświadomości ;)

 

Z Ginczanką nieraz często czas spędzam, w przedziwny sposób jej wiersze często

korelują z moimi stanami psychicznymi, z moją wyobraźnią także i niejednokrotnie zazdroszczę jej,

że potrafiła nazwać coś, z czym ja się od dawna kłopoczę. Widać też podobieństwo czasów,

w jakich tworzyła z tymi, które mamy teraz. 

 

Jeszcze raz pięknie dziękuję :)

 

Deo. 

 

@Radosław

 

Dziękuję bardzo :) Miałam ładną odpowiedź, ale mi się brzydko skasowała. 

Ale napiszę od nowa coś ładnego, nie poddam się :)

 

Oczywiście możesz czytać bez tej wstawki, ja w pewnym momencie uznałam ją za potrzebną, 

ale to być może tylko moja toksyczna nadprecyzja. Pierwotnie wiersz istniał bez niej. 

 

Co do ponadczasowości pytania mam ochotę odrzec - niestety...

Mogłabym zaakceptować jego dezaktualizację. Chyba. Sama nie wiem dlaczego, ale się jakoś dziwnie zawahałam. 

 

W każdym razie serdeczne pozdrowienia posyłam, 

 

Deo. 

 

  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Fajny wiersz. Pamiątki mają moc... przypominania, w pewnym sensie są "magiczne". Takie malutkie artefakty zabierające nas do minionych dni, osób, miejsc.
    • być zmuszonym by przestać być   tu i teraz uzupełnianie coraz większych braków cech rzadkich potrzebnych do tworzenia wyższych uczuć w strukturze czucia głębokiego   ktoś nie wie ktoś nie chce wiedzieć ktoś ma to głęboko wiadomo gdzie   ktoś inny zginął ktoś inny zaraz zginie ktoś już nie chce żyć ktoś jeszcze chce ale…     my spokojnie wyłączamy tv wyrzucając z siebie nadmiar zbędnego czasu   oni dogorywają między zgliszczami swojego świata przechowując pod wyschniętą skóra kilka najważniejszych wspomnień na koniec
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...