Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

nie udało się to życie,

pełne było zmartwień i zawodów,

może następne będzie lepsze?

bo na to nie ma już nadziei

 

przykre to,

tyle chwil zmarnowałem i ludzi pomęczyłem,

stojąc tu, wśród piaszczystych kości,

wiem, że już to koniec, droga się tu kończy,

sam się stanę piachem, wspomnieniem wiatru

zostanę bez pamięci

 

wschód rany moje obmyje, zachód zakopie doszczętnie,

będę płakał obok, patrząc na to wszystko,

nie odnajdzie mnie tu nikt

 

już nie będę sobą, ale też i nikim,

będę małą rzeczą, nie wiem czy potrzebną

nie ma co żałować, żałuje się osoby,

nie człowieka-żadnego

 

oddech tracę, niedługo światło,

tyle, a tak mało,

długo niby, a tak naprawdę chwila

 

nie udało się to życie.

Edytowane przez Wh1t3 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Wh1t3rozrachunek końcowy czy tylko taka chwila ?  Brzmi bardzo pesymistyczny i ostatecznie i można troche podyskutować i pofilozofować,  bo co to znaczy udane życie?   Wewnętrzne poczucie? Czy obiektywna prawda?  ( jeśli istnieje coś takiego)  no ale zostawiam te dylematy bo autor pisząc te słowa wie co ma na myśli,  a my nie, więc trudno dyskutować a jeśli chodzi o filozofów to najtezsze umysły rozmyślały nad tą kwestią co to jest - udane życie i czy ja wiem czy byli zgodni

Kredens pozdrawia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W każdym z nas jest coś, co potrzebuje wybaczenia (też naszego własnego)  i uzdrowienia. Życie daje nam na to czas i okazje. Na pewno :)

 

Piękny ten trójwiersz powyżej, bardzo mnie poruszył.

Serdecznie pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...