i co nam zostało z tych lat (meta-mof-foza)

[stanislawa zak]

codziennie stąpam po marmurowej mozaice
rzeczywistości
grubą podeszwą izolując się
od kamiennych westchnienień

hipodromem mglistym
odjeżdżają nie-dążenia
ezoterycznych wizji

po kątach
leniwie kołyszą się
dziurawe pajęczyny myśli

pełną piersią (krztusząc się)
wdycham dzisiejszy kurz
wyściełający słabą wiarę

mój świat
budowany na szklanych przęsłach
rozpadł się jednym milczeniem
głośniejszym od krzyku Munka

[stanislawa zak]

pomyłka w tytule, przepraszam ,winno być metamorfoza,
wiersz z warsztatu po zmianach , czekam na komentarze .pozdrawiam gorąco

[Włodzimierz Nabkowski]

przesyt. nadmiar szczegółów mąci całość. tyle o przekazie
co do formy, spróbuj to wszystko zobaczyć jako obraz, nie zapomnij namalować koło siebie podeszwę, dziury, kwadrygę, ewentualnie kurz. ładne?

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Pierwszy wers mnie przeraził ;) ale dalej jest ok...

pełną piersią (krztusząc się)
wdycham dzisiejszy kurz
wyściełający słabą wiarę

Ciekawe zakończenie...plus...może nie ogromny, ale plus to plus...pozdrawiam

memento mori

[stanislawa zak]

Włodku, Arkadiuszu. dziękuję wam serdecznie, obraz jaki zobaczyłam przeraził mnie! Włodku, dzięki takim komentarzom czegoś się nauczę obrazowośc to dobra rzecz, pozdrawiam i czekam na dalsze instrukcje,

[Barbara_Pięta]

"grubą podeszwą izolując się
od kamiennych westchnień" - mocny przekaz, podoba mi się. Pozdrówka :-)

[Gość]

Stasiu , może ten wiersz nie jest najlepszym Twoim kawałkiem ale zauważyć w nim można ciekawe metafory i porównania .Troszkę w nim za dużo dosłowności ale odczytałam przekaz bez okularów ;-) i pozdrawiam plusssowo :-).