***

[lena2_]

Przyniosłam Ci wszystko co miałam,
lecz wybacz, że znów tak niewiele.
Nie umiem zawierzyć do końca
i pragnień od życia oddzielić.

Więc w dłoniach zanoszę jak bukiet,
litanie prośbami związane,
z nadzieją co nocą upada,
a  świtem, niezmiennie  powstaje.

 

 

 

Edytowane 17 Czerwca 2022 przez lena2_ (wyświetl historię edycji)

[[email protected]]

@lena2_ Niewiele...  w postaci serca,
                   ono zawsze, cel zwieńcza.

Miłego świętowania Lenko.

[A-typowa-b]

@lena2_ ładnie, czuło. Pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Piękna treść, Leno... przynosisz tu bardzo wiele, tylko po cichutku, jak myszka polna...
Podpisuję się pod słowami wiersza, czuję podobnie... i dzięki Ci, za ten kawałeczek.
 

[lena2_]

@[email protected] Dziekuję:)

@A-typowa-b Cisze się:):)pozdrawiam:)

@Nata_Kruk Natko dziękuje pięknie za tak miłe słowa:)pozdrawiam serdecznie:)