Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Kiedy idzie sama z ciszą,

Kiedy szelest cicho siedzi,

Skacze przez mrowisko,

Robi widowisko.

 

Krętą dróżką wśród jabłoni,

Szept stwierdza że sie boi,

Oddech teraz jest w agonii,

Cichą łezkę roni.

 

Sama siedzi pod owocem,

Okryta smutku kocem,

Teraz myśli o przyszłości,

Z nadzieją o wątpliwości.

Edytowane przez BPW (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...