Refleksja deszczowa...

[DominikR]

Refleksja deszczowa...

Popołudniowy deszcz wiosenny
werblami zagrał
na spragnionych liściach
Róże uniosły pąki kwiatów
Przyroda zawirowała
nasyconymi barwami
Nuty deszczowe
powoli cichły
chmury zaczerwienione
rzeka życia odchodziła...
Zachód słońca
witał się z nadchodzącym mrokiem
Rozbudzone ptaki
koncert ballad rozpoczęły
Białe kiście akacji
odurzały zapachem
Noc w pantofelkach
ciszy nadeszła
Rześki wiatr
obmywał oczy
opartej o mur postaci
Zamknęła oczy
mając je otwarte
Wspomnienia wirują
teraźniejszość pytaniem...
Milknie wszystko
Kropla po kropli
życie ucieka
upada na ziemię
Nic już nie widać
noc wszystko zasłania
dzień się przebudzi
przy murze stanie
posąg człowieka.. .
Ptaki szybując
pieśń Niemena zaśpiewają...

"Dziwny jest ten świat"

"...Dziwny jest ten świat
Gdzie jeszcze wciąż
Mieści się wiele zła
I dziwne jest to
Że od tylu lat
Człowiekiem gardzi człowiek
Dziwny ten świat... "

LRD

[WarszawiAnka]

Bardzo nastrojowa i plastyczna jest ta refleksja - pięknie oddałeś zroszoną deszczem świeżą zieleń.

Wiersz zatrzymuje i wciąga czytelnika w głąb obrazu, który z płaskiego staje się trójwymiarowy.

 

Mam jednak dwie uwagi co do formy. Osobiście podzieliłabym tak długi utwór na strofy, aby pozwolić czytelnikowi złapać oddech - chyba że Twoim celem jest nieprzerwany strumień świadomości. Ponadto, dodałabym kropki na końcu zdań, skoro rozpoczynasz wielką literą.

 

Pozdrawiam

 

 

 

[Radosław]

Dla mnie ciekawy. Strona wizualną do przemyślenia, może inne rozłożenie słów w wersach, może podział na strofy. 

[WarszawiAnka]

@Radosław : Dziękuję. :)

 

 

[DominikR]

@WarszawiAnkadziekuję za ciepłe słowa i uwagi cenne, pozdrawiam i miłej nocy życzę

@Radosław masz rację na pewno ci do rozkładu słów,pisze ci czuję ale powinienem jeszcze popracować nad warsztatem

 

Dziękuję ,to miłe że ktoś pomaga dostrzec popełniane błędy