Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niezmienne zmiany

Quidem.art
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Quidem.art

Quidem.art

Opublikowano
Opublikowano

Wszystko tak się zmienia,
Czasem bez przyczyny,
Lecz częściej istnienie
Zmieniają zwykłe czyny.
Ot, psiaka weźmiesz, 
Przytulisz do serca
I czujesz jak pustki brzemię 
Wypełnia ciepło, a więcej 
Prawdy w liźnięciu językiem
Niż w eonach nocy nieprzespanych
Zdobionych bólem i bezgłośnym krzykiem.
Tak patrzy na mnie
Jak Ty, we Wrocławiu, w barze z obiadem.
Anioł kładzie dłoń na mojej ranie.
Płaczę, bo nie czuję bólu nagle.
Widzę go, ciężar nadal nie spadł,
Smutek przygniata sens świata,
Ale ból ten bystry psiak ukradł 
I rozszarpał, jakby był ze szmaty.
Kochana moja, jedyna dziewczyno,
Miłość do ciebie ma chwilę wytchnienia,
Bo Tomo mi zesłał ktoś z góry,  tej w Niebie.
Teraz przynajmniej bez tego całego cierpienia
Czekam na koniec dnia. Choć nic to nie zmienia, 
To teraz jesteśmy szczęśliwi, i ona j ja.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • agfka
      ?

      Przez agfka · Opublikowano

      Janko, nie sposób doczytać z powodu czcionki, Ty byś nie dał za to serca. Uśmiechnął mnie tuty, tak sobie przeczytałam. Wszyscy my takie tutoki, to mamy demokratycznie ;) Fajny tekst, taki z wnerwem :) To pan Moczulski zdaje się że ten tekst, dobrze pamiętam? Pzdr :)
    • agfka
      Rozmowy

      Przez agfka · Opublikowano

      Bardzo ładnie.  Osobiście nie lubię tapet, ściany też sobie przecież żyją.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • hauser
      z Gosi zeszytu w kratkę

      Przez hauser · Opublikowano

      Gdybym potrafiła słowami namalować to, co się we mnie dzieje, byłby to jeden wielki, kolorowy chaos, jak z obrazów Jacksona Pollocka. Nie lubię w sobie tego stanu gryzącego zawieszenia, strachu, czy nieumiejętności podjęcia decyzji.   Tak bardzo chciałabym umieć poddać się życiu, miękko i intuicyjnie płynąć omijając mielizny. I chciałabym umieć nie bronić się przed tym co dostaję, na korzyść tego co już mam, co jest pewne i bezpieczne. Chciałabym miekką gąbką wytrzeć to, co było i nie czuć potrzeby zapalenia kolejnego papierosa na myśl o przyszłości. I chciałabym być prosta. Nieskomplikowana. Nie myśleć, nie zastanawiać się, nie analizować ustawicznie. Nie bać się. I chciałabym nie mieć tych wszystkich dylematów, które mam. A życie mieć w ciepłym kolorze drewna: bez sęków.   Tymczasem zamykam szczelnie drzwi i wsłuchuję się w siebie. Z namaszczeniem buduję mur dystansu – wysoka fortyfikacje z ironii, podejrzliwości i kpiny.   I być może z czasem nauczę się jak nie mówić zbyt wiele, nabiorę wprawy w żonglowaniu całkiem nieważnymi słowami, poźniej całymi frazami: absolutnie bez treści.   I być może kiedyś odnajdę siebie w stercie zapisanych skrawków papieru.
    • agfka
      dzwonio

      Przez agfka · Opublikowano

      A komu bije dzwonio. Łut szczęścia zawsze potrzebny.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Taki oderwany jakby, jeśli w 2 zwr. bez ogonka spaceruje. Pzdr :)  
    • agfka
      Rozmowa z Bogiem

      Przez agfka · Opublikowano

      Ja tam się cieszę, że lwów nie widzę. ;)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...