Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Duszy wędrówka


Werka1987

Rekomendowane odpowiedzi

Gdzieś w nieba sercu, na stropie świata 
Do nikąd zmierzam... 
Z podmuchem wiatru i w słońca żarze
Skraj duszy zwiedzam...
Otwieram bramy, przemierzam szlaki 
Innym nieznane. 
Maluję tęczę i hologramy 
Na nieba ścianie. 
Czas lewituje, a ja w bezruchu 
W otchłani tonę... 
Łza w oku błyszczy, wiatr w uszach trzeszczy 
Blask świata chłonę... 
Mchu miękka połać ze mnie wyrasta 
Z ziemią się spajam... 
Choć w gruzie brodzę, to ziemi smakiem 
Zmysły upajam... 
Z marzeń wierzchołków spijam pejzaże 
W rozkoszy szczycie. 
Rozrzucam resztki stęchłego żalu 
W szczerym zachwycie!
Kojący powiew jak balsam gładzi 
Losu odciski. 
Choć jestem niczym w świata wymiarze 
Dziś jestem wszystkim! 
Gdzieś w nieba sercu, na stropie świata 
Uwalniam duszę 
Idę swobodnie, dziś wszystko mogę, 
A nic nie muszę...

 

1 maja 2022

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Albina oczywiście, że warte zastanowienia, ale to my kreujemy swoją rzeczywistość i to na czym się skupiamy ją tworzy. Gdybyśmy wszyscy mieli opierać się na tym co złe i przygnębiające, to świat byłby przerażający. Zawsze było i będzie zło. Czasami, chociaż w poezji, warto ukazać dobro i wdzięczność.

Namaste :) 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...