Zuzia I Kotki Dwa

[Dekaos Dondi]

— Cześć Zuzia.

 

 

–– Cześć.

 

 

–– Dokąd w rączce białą myszkę niesiesz,

   

    z przetrąconym grzbietem.

 

    Powiedz mi proszę.

 

 

— Na grób kotka niosę,

 

    którego kochałam najbardziej na świecie.

 

    Głodny na pewno. Szkoda, że mam dla niego, tylko jedną.

 

 

–– Położysz ją na grobku?

 

 

–– Tak. I zawołam, wyjdź kochany kotku.

 

     Zjedz myszkę przed drogą.

 

     Nie miałam okazji pożegnać się z tobą. Widzisz moje łzy?

 

     Szkoda, że nie możesz ze mną być.

 

 

–– Rozumiem, Zuzia.

 

     A jeżeli przyjdzie inny głodny i będzie chcieć myszkę zjeść.

 

 

–– No wiesz! Walnę złodzieja kamieniem w łeb!

 

 

–– Na Boga dziecko, dlaczego? Nie będziesz żałować go potem?

 

 

–– Żałować? Przecież to nie będzie mój kotek.

 

 

Edytowane 24 Kwietnia 2022 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

[Ana]

@Dekaos Dondi i aż strach znać taką Zuzię... Że o Zuzannie nie wspomnę ;) Pozdrawiam Autora :)

[joann]

Śmieszne i straszne :)

Pozdrawiam

[Dekaos Dondi]

Ana↔Dzięki:)↔To tak trochę o ludzkiej psychice, która taką bywa.

No ale ogólnie, imię Zuzia, to ulubione me:)↔Pozdrawiam:)

Joann↔Dzięki:)↔W sumie masz rację. Lubię czasami pisać dziwnie:)↔Pozdrawiam:)