Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cisza i spokój - nastał nowy początek,

Zbuduje nowy dom ze zgliszcza szczątek,

Nowy, czysty umysł myśli tylko o tobie,

Zbudowałbym nam dom w słonecznej Padwie,

I cieszył się chwilą z na nowo otwartym życiem,

Wszystko jest ciche i wypełnione spokojem,

I nastanie cisza na pół godziny,

Zaśnie wszystko aby nabrać siły,

Wstanie na nowo i będzie dalej walczył,

To nie o mnie, tylko o innym każdym,

Śmiałbym się całe dnie z tobą w domu naszym,

Patrzyłbym jak nasze dzieci dorastają po czym,

Bym się tylko tobą zajmował i spędzał całe życie,

Nie ruszyłbym się bez ciebie kochanie nigdzie,

Patrzyłbym w twoje oczy całe dnie,

I nie przejmował się jak ubywa piachu w klepsydrze,

Cichy wiatr by muskał twoje skronie,

Żylibyśmy tak - szczęśliwie i spokojnie,

 

Mój bardzo personalny wiersz, lecz postanowiłem go gdzieś udostępnić.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natálie Vašutová A mi się podoba, lubię fragmenty nieco głębszej prozy poetyckiej :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak można by się zgodzić, ale kanalizacja buntu w autentyczność to niestety robota korposystemu. Krótko mówiąc dali się wpuścić w kanał.   My też protestowaliśmy przeciwko zakłamaniu systemu , ale kolektywnie i dlatego nam się udało obalić komunizm. To zawsze młodzi są na pierwszej linii barykad, gdy ustroje sypią się w gruzy.   A teraz indywidualizm i autentyczność pokolenia zet powoduje iż o jakimkolwiek skutecznym wspólnym działaniu nie może być mowy. Oni są podzieleni na małe efemeryczne banieczki, które pękają pod wpływem każdego większego podmuchu historii.     Bo samemu nie jest to możliwe. Tylko masa jest źródłem siły. Wyraził to Newton w swojej drugiej zasadzie dynamiki. F= m*a. Im większa masa tym większa siła.
    • @Berenika97 Ja to znam takie już kilkudzisięcioletnie małżeństwa gdzie ta gra trwa w najlepsze :)) Obie jej strony trochę grają i obie są zadowolone ze swojej roli. Mężczyzna taki trochę wojownik ala zresztą Don Kichot, a kobieta taki trochę strażak, motywatorka, powierniczka etc. Bywa różnie, ale obie strony są generalnie zadowolone, bo mają w co i jak grać :))
    • @JWFCiekawe spostrzeżenie. Może tak właśnie rodzą się nowe galaktyki. :)) Jak kiedyś jechałam pociągiem, to pasażerka z naprzeciwka ciągle ocierała lezące z jej oczu łzy. 
    • @RomaZnowu ciekawe wyzwanie intelektualne. :) Jesteś niesamowita!   Ten wiersz odczytuję jako intymny dialog, w którym jest wiara w miłość i bliskość mimo niedoskonałości. Prowadzony miedzy snem a jawą. "Uwierzysz" to prośba o akceptację nie idealnej, ale prawdziwej wersji siebie.  Jakbyś pytała: Czy uwierzyłbyś w mój niezwykły wewnętrzny świat, gdy widzisz mnie w takim zwykłym stanie.  Czy uwierzysz w moje wewnętrzne ciepło, żar, gdy otaczający świat jest zimny, trudny?  Świetny ten wiersz!   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...