Metka

[Miθrō]

Przypinają metki, jak bym był przedmiotem,
Może i mam problem, ale oni są kłopotem,
W czyjeś życie wchodzą, na butach z błotem,
Nie myśląc o tym, co może być potem.
Spada samoocena, jak nie ze zdrowiem,
Dziwne myśli czy deprecha, na głowie.
A w niej to samo wspomnienie,
Co myślę o tym, - daje mi nadzieję.
Mając 26 lat, lecąc i robiąc głupoty - się starzeje,
Niszcząc powoli siebie, po prostu marnieje.
Weź spójrz, i powiedz czy tak nie jest.
Tańcząc, obracam się na pięcie,
Bo tylko tak lecąc, to mam zajęcie.
jak bym miał ręcznego zacięcie.
nie pamiętając kiedy było zaczęcie.
Lecę bokiem, już bez kontroli.
Ludzie przechodzą obok, ale ich to pierdoli,
Ja i tak, idę z podniesioną głową, wedlug woli.
 W  tym teatrzyku, nie wejdę juz do żadnej roli.

Edytowane 25 Marca 2022 przez Miθrō (wyświetl historię edycji)

[[email protected]]

@Miθrō Słowem teatr groteski,

                  a czytaj... film czeski.

Miłego dnia.