Czas na bycie człowiekiem

[Nikodem Adamski]

w poniedziałek praca
indywidualnie zautomatyzowany
zarabia z bolącym poczuciem sensu
marzy, że znajdzie czas na bycie człowiekiem

 

we wtorek przestaje myśleć o Stwórcy
wraca na ziemię
w środę zawiesza ostatnią relację
egocentrycznie oszczędza energię
w czwartek dopełnia zamiany w maszynę
umarł cierpiący, rodzi się przydatny
w piątek wegetuje popychany wolnością
marzy o sobocie
zacznie wracać do siebie

 

długo wyrzuca niehumanitarność
w końcu się uporał i zaczyna tworzyć
lecz niedziela właśnie skończyła swą pracę

[staszeko]

Dobry tekst.

Ludzie-maszyny są potrzebni do wdrażania projektów wielkich korporacji. Tylko nie mieszałbym w to Stwórcy.

[A-typowa-b]

@Nikodem Adamski ciekawy wiesz, ostatnio mam podobne odczucia, nawet przemyślenia. Dobijające. Pozdrawiam, trafiony w czas wiersz, przynajmniej dla mnie (tak egocentrycznie napiszę)

[Nikodem Adamski]

@Kapistrat Niewiadomski Dziękuję.Stwórca w tym wierszu nie ma jednak żadnych powiązań z korporacjami. Jest wyłącznie przedmiotem myśli podmiotu lirycznego.

[Sennek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Z podobaniem,

pozdr.