W parku

[zatorzak1]

Usiadłem w parku na ławce stalowej,
Po lewej huczą odgłosy rynku.
Ludzie biegają od lewej do prawej,
Jakby szukając jakiegoś ratunku.

 

Patrzę na drzewa, w drewniane głowy,
Tam w górze pośród gałęzi gołych,
Ptak jakiś śpiewa, gdzieś dzięcioł stuka,
Zielenią majaczą peruki jemioły.

 

Pod drzewem ptaki liście zbierają,
Łapią je wszystkie w swe małe dzioby.
I zaraz lecą do domów swoich,
Materac ułożyć dla przyszłych młodych.

 

Dalej na stawie dumnie, powoli, płynie
Król pośród ptaków, łabędź wraz z młodym.
Lśni, jak biała plama która nie zginie,
W tym ciemnym i zimnym oku przyrody.

 

Wstałem po chwili z ławki stalowej,
I dalej kroczę wśród drzew wysokich.
Patrząc jej w oczy, uśmiecham się do niej,
Szukając wciąż nowych odgłosów przyrody.
.
Andrzej Pawłowski, Warszawa 23.03.2022