Ƥɾzҽϲíąցɑղíҽ Ⱳíosղყ

[Dekaos Dondi]

już panna wiosna lico przeciąga

trochę zbudzona spoziera czasem

lecz słysząc trele myśli kwitnieniem

wiosennie ćwierkać zaczął mi ptaszek

  

więc papiloty z trawy wnet plecie

nawija kłaczki patrząc w źródełko

jest pognieciona snem przydługawym

a chce byś przecież znośną i piękną

  

w ciepłej słodyczy małe ciasteczko

polukrowała sobą figlarnie

śpiewem skowronka miodem złocistym

muzyką łąki rozwianej wiatrem

  

na drzewach pąki liczy zawzięcie

czy doczepione są wszystkie nadal

gałązka smutna czyżby zabrakło

a gdzie tam zając jej podpowiada

   

suknią przytula świt o poranku

motyla co kuca dziś na stokrotce

ślimaczka żwawo kusi obiadkiem

serka on szuka lecz trochę zmoknie

   

strumyczkiem rześko dzionek obmywa

dzwonkami dzwoni rozbudza śpiących

aż pasikonik we śnie podskoczył

kwiatuszek ziewnął niby niechcący

   

żabka zielona gdzieś na kamieniu

pod pajęczyną przysiadła zwiewną

rechoce basem do lilii wodnej

ty nawet nie wiesz jam jest królewną

    

*~*

w poświacie jasnej wirują w wodzie

złote diamenty już dni cieplejszych

razem z chmurkami ptaszki świergolą

by nie zmarnować tych chwil wiosennych

[Dekaos Dondi]

Gosławo↔Dzięki:)↔O tak

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

↔Słusznie prawisz. Już niebawem wiosna zakwitnie.

Aż się człek z radości radośnie zachłyśnie↔Pozdrawiam:))