Wierzba płacząca

[Poetry from DAD]

Wierzba płacząca jak chińska glicynia,

Jej padające grynszpanowe włosy,

Uchodzą tu za greckie distylosy,

A to skądinąd podlaska świątynia.

 

Krużganki wiedzie ku bogu Cetynia,

Dramaty grają łezki rześkiej rosy,

Gdy w porę jutrzni przejdą afodosy,

Ów wodę czarą zbierze do naczynia.

 

I po ugorach przez łaciate niwy,

Poczłapie gnuśnie po dzbanuszek mleka,

Fiołki krzewinki, cukierkowe śliwy,

 

I kędy patok woń sieje pasieka.

Za wiklą siędzie łbem o czerstwą korę,

Zwróconym licem na tę sielską florę.

 

 

Edytowane 23 Września przez Aleksander Łukiańczuk (wyświetl historię edycji)

[A-typowa-b]

@Aleksander Łukiańczuk no super, dla mnie super. Pozdrawiam serdecznie.

[Poetry from DAD]

@A-typowa-b bardzo dziękuję i również pozdrawiam.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  wiersz dał sie polubić - 

                                                          Pozdr.

 

[Poetry from DAD]

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję.

Pozdrawiam serdecznie.