poranne mruganie

[natalia]

Zamykam oczy i tęsknię...
do nieodkrytego,
nie narodzonego,
nie poznanego,
tak spragnionego
i wyczekiwanego
czystego uczucia.

Pod powiekami widzę...
powolne spełnianie
najskrytszych marzeń,
swych wyobrażeń,
przeróżnych zdarzeń,
cudownych wrażeń
i pięknych chwil.

Otwieram oczy...
uśmiecham się,
zbudziałam nadzieję
śpiącą we mnie,
teraz już wiem,
że jest głębszy sens,
mojego pobytu
na tym świecie.


12.06.2003.

[agnieszka puczynska]

Natalio droga, spróbuję delikatnie:)

...nieodkrytego,
nie narodzonego,
nie poznanego,
tak spragnionego
i wyczekiwanego
czystego...

... marzeń,
swych wyobrażeń,
przeróżnych zdarzeń,
cudownych wrażeń...

muszę komentować dalej?

pozdrawiam, agnieszka

[Seweryn Muszkowski]

Za daleko poszłaś z pointą. Zbyt dosłowna. Nie obawiaj się: ludzie zrozumieją (przynajmniej niektórzy) / baw się metaforami; kombinuj ująć słowa w coś pozornie banalnego - w coś, co człek bez chęci zrozumienia nie będzie w stanie odkryć - to jego kalectwo, nie Twoje!:)

A wiesz, że przypominasz tym wierszem młodego Miłosza jak zachwycał się światem przedstawiajac go jako 'Dom rodzinny' ? Był w tym tak niewielki, tak pozorny, tak mały... niedojrzały. A jednak! A jednak...

Ukłony.

[natalia]

Wiem Agnieszko co masz na myśli :) ale tak właśnie chciałam zapisać te myśli.

Sewerynie, ślicznie dziękuję za te słowa :)... takie porównanie?!.... to miłe :)

Serdecznie pozdrawiam Was
Natalia