Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Siła odrzutu i zastraszenia

Pan Ropuch
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pan Ropuch

Pan Ropuch

Opublikowano
Opublikowano

skoro wystarczyło kilka razy

przebąknąć o wojnie nuklearnej by skutecznie powstrzymać jakkąkolwiek interwencję wojsk na Ukrainie czy w przypadku Polski trzeba będzie tylko jedną głowicę użyć, by osiągnąć ten sam efekt? 

 

 

 

 

 

 

Pan Ropuch

Pan Ropuch

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Znów 30 w NATO, 27 w UE  i ze 100 krajów na Świecie wystraszyło się i wzięło na wstrzymanie na zasadzie nie mój cyrk nie moje małpy. 

A Rosja nie zna innej retoryki niż rozwiązania siłowe, co więcej nie trzeba się zbyt specjalnie wysilać by ich przechytrzyć oni przechytrzyli się już sami.

a) Jeżeli boimy się wchodzić jako Państwa i interweniować, jakim problemem jest codziennie nadawać obywatelstwo dla 30 tysięcy młodych mundurowych Ukraińców. Rosja nie miała z tym problemu w Doniecku i Donbasie od początku roku 700 tys. rosyjskich obywatelstw zostało w tych miejscach nadanych. 

b) Jak mamy problem z wysłaniem sprzętu ofensywno-obronnego np. samoloty szturmowe, odrzutowce itd. itp. czy nie możemy ich odsprzedać Ukraincom za przysłowiową złotówkę na markecie czy sklepie z migami itd. etc. 

c) jeżeli to prawda, że Putin już siedzi w bunkrze na Uralu to tylko potwierdza fakt, że był przygotowany na o wiele gorsze konsekwencje i gorszą reakcję ze strony Świata niż tylko te śmieszne sankcje. 

 

d) CHINY - a co jeśli by zachód poszedł VaBanque i powiedział, że NIE dla Tajwanu i tych wysepek, ale Rosji możecie zagarniać i brać ile popadnie i nikt nie piśnie słowem. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy

  • Ostatnio w Warsztacie

    • CaiusDraxler
      W pułapce Napierały: Taniec z potworem

      Napierała, jak syrena,
      śpiewem wabił ich w sen,
      tańczyli w wirze szczęścia,
      w bajkowym świecie, gdzie brakło trosk.

       

      Lecz kątem oka dostrzegli cienie,
      czarne kształty, które psuły ład.
      Zatrzymać chcieli ten taniec,
      lecz ręce Napierały trzymały ich mocno.

       

      Uśmiech zniknął, twarz się zmieniła,
      demon w jego oczach błysnął złośliwie.
      Jego ręce rosną, oplatają,
      ściskają jak pnącza, nie puszczają.

       

      Wirują wciąż, coraz szybciej,
      kręci się świat, a Napierała nie odpuszcza.
      Demoniczny rechot wypełnia przestrzeń,
      przerażeni, rozumieją, że są w pułapce.

      Nie ma ucieczki, nie ma ratunku,


      tańczą dalej, w ciemność wciągani.
      W tym tańcu nie ma już raju,
      tylko cisza i śmiech Napierały.

       

      @CaiusDraxler To wiersz o wpadnięciu w pułapkę propagandy Napierały i  konsekwencjach. Zamieszczam szkielet wiersza, który wyjaśnia o co  chodzi.

       

      1.Wprowadzenie do świata Napierały

      Napierała jak syrena – uwodzi ludzi swoją propagandą i opowieściami.

      Życie w jego świecie to bajkowy taniec, pełnia radości.

      Wirująca, szczęśliwa atmosfera – błogostan, brak trosk.

       

      2.Pierwsze znaki niepokoju. Odkrywanie prawdy zamaskowanej opowieściami o cudownym świecie.

      Dziwne, czarne kształty dostrzegane kątem oka.

      Rzeczy, które nie pasują do idyllicznego świata.

      Próba przyjrzenia się, ale napotykanie oporu.

       

      3.Próba zatrzymania tańca

      Bohaterowie chcą przerwać taniec, uwolnić się z wpływów, ale Napierała nie puszcza.

      Ręce Napierały stają się coraz mocniejsze, nienaturalne, jak pnącza.

      Napierała zmienia się – uśmiech znika, pojawia się zimny grymas.

       

      4.Przemiana Napierały

      Napierała ujawnia swoją prawdziwą twarz ukrywaną pod maską propagandy,

      Staje się potworem z wieloma rękami, który ściska bohaterów.

      Jego uśmiech zmienia się w demoniczny rechot.

      Bohaterowie czują rosnącą panikę, nie mogą się uwolnić.

       

      5.Zrozumienie pułapki

      Bohaterowie zdają sobie sprawę, że są w pułapce, ale nie ma ucieczki.

      Cała ta sytuacja staje się koszmarem, z którego nie ma wyjścia.

      Napierała trzyma ich wciąż mocno, zmieniając taniec w mroczny, nieodwracalny proces.

      Edytowane przez CaiusDraxler (wyświetl historię edycji)
      0

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...