pamięć doskonała

[Aneta Paradysz]

ubrany w cudze ciało
na lewą stronę
palce w palce
ciasne
założył rękawiczki

pierwszym haustem
piersi
badał wypukłość
zainteresowany
reakcją
już nie swoją dłonią
zdziwiony

spojrzał
zielono

stopy małe
zapamiętane
przemknęły
po zimnej posadzce

tylko jasne kosmyki
łaskocząc
nie pozwoliły zapomnieć

[Tommy Jantarek]

Anetko, jesli ten wiersz jest o tym, o czym myślę, to jest to najlepszy pomysł opisania absolutnej pamieci o kimś bliskim.
Dla mnie rewelacyjny wśród rewelacyjnych Twoich wierszy, proszę admina o powiększenie skali punktacji tylko dla tego utworu.

[Seweryn Muszkowski]

ogólnie: dobry. Jakaś tam forma na poziomie, wersy się sypią, ale nie jest źle. Jedno co mnie razi: ile razy można czytać o tym samym? jasne, jasne. Za dużo s. kinga. Oj, tak! :-)

ogólnie rzecz biorąc 12 pkt.
pozdrawiam.