Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Już świta. Uszykowane dumnie zbroje

Droczą się ze słońcem na błękicie areny. 

Jeszcze nieruchomo stoi front niemy, 

Gotów, choć niechętne mu te znoje. 

 

Barbarowie w topniejącej mgle ukryci. 

Trawa spija gorączkowo rosę. 

Spieszy przed dniem, a zginie podków ciosem.. 

Tymczasem niech wszystkich brzask zachwyci. 

 

Za chwilę ziemia zagotuje krew, 

Lecz jeszcze nie. Niech cisza się plącze. 

Ostatnia cisza przed końcem milczącym. 

Niech jeszcze światłem zamruczy lew. 

 

Patrzę na moje serce zdumiony

I czekam z zapartym tchem. 

Wielka bitwa. Wiem. 

Dlatego smutny płonę. 

 

Z pokorą to, co się zaraz pokaże, 

Gniew i zimno, proch i kamień, 

Składam u Twoich stóp, Panie.

Szanując ślepy los, nie w darze. 

 

Lecz teraz… Cisza. 

Serce krokiem słonia 

Mierzy Teraz, które Zaraz skona. 

Póki co jednak wszyscy ciszę słyszą. 

I krople słone. 


Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...