Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przedwiośnie


Rekomendowane odpowiedzi

Smutek czuję jakiś dzisiaj w sercu Twoim,
To zima, która otwarte trzyma swe podwoje.
Zwalcz tą zimę okrutną, niech odejdzie sobie,
To zimno na pewno nie pomoże Tobie.
Nadejdzie znów przedwiośnie, radość w serce wniesie,
Rozpali znów uczucie w tym pięknym okresie.
Roztopi Twoje śniegi, pójdą precz do morza,
Lody też odpłyną, daleko, za morza.
Otwórz swoje oczy, popatrz ponad sobą,
Zaczynasz żyć na nowo, życie jest przed Tobą.
Patrz jaki dzień piękny, słońce dziś na niebie.
Poda Ci zaraz radość, utuli w potrzebie.
Koło słońca chmurka, płynie sobie nowa,
Ale zobacz: to chmurka, nie chmura burzowa.
Przyjaciel już czeka, gdzieś tam obok Ciebie,
Podniesie na duchu, utuli w potrzebie.
Zawsze Ciebie wysłucha, ucałuje gdy trzeba,
Poda Ci dłoń swoją, uchyli Ci nieba.
Pamiętaj, że po przedwiośniu zawsze będzie wiosna,
A ona z reguły bardzo jest radosna.
.
Andrzej Pawłowski, Olsztyn 27.02.2021

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...