Chłodne krople deszczowe...

[Swirska]

Chłodne krople deszczowe
odbijają wrześniowe staccato
Na smutnym i obojętnym ciele asfaltu.
Namiętna miłosna pieśń letnich burz i piorunów usnęła.
Zaś teraz - czas szarych perkusyjnych menuetów
i nocy bezsennych, gdy myśli się o tym,
co wydarzyć się nie zdążyło.
I tęskni się o tym, co było prawdziwym...
...ale jakby niewidzialnym.
...nie powiedzianym na głos, gdy musiało.
To chyba jedenasta jesień po naszym
ostatnim spotkaniu i nawet
nie policzę już, która po pierwszym.
Wciąż nie mogę zapomnieć...
Uśmiecham się każdemu cudu życia,
lecz serce pokrojone leży w
spróchniałej od ulew skrzynce,
czekając na zimę -
Może, przyjdzie z nią odrobina ulgi i szczypta wolności...
A może, zostaną mi tylko te jesienne menuety...

[Marek.zak1]

Pięknie wyszło, ale mam 2 lingwistyczne uwagi:

serce pokrojone - tak, jeśli kupione w sklepie do jedzenia i pokrojone przed włożeniem do garnka. Takie nasze serce to raczej pocięte, a najlepiej rozdarte.

Uśmiecham się każdemu cudu życia - uśmiecham się do każdego cudu życia.

 

Pozdrawiam serdecznie. Marek