Zgłoś

Osobowość   naszych czasów jest elastyczna i jednocześnie - pokawałkowana. Dokładnie taka, jakiej wymaga neoliberalny świat: indywidualistyczna do granic możliwości, nastawiona na konsumpcję i zbieranie wrażeń, bez stałego miejsca, tworząca liczne, ale powierzchowne relacje i kruche więzi.   Kiedy byłem na studiach, wszyscy czytali neurotyczną osobowość naszych czasów Karen Horney. Można było zdiagnozować wykładowców i kolegów, a przy okazji trochę się pośmiać, że tak bardzo pasują do obrazka. Ale nie tylko: docierała do nas myśl, że warunki społeczne mogą kształtować dominujące typy psychiczne. Był rok 1990, jeszcze nie wiedzieliśmy, co to kapitalizm.   Pomyślałem o tamtym doświadczeniu, kiedy wpadła mi w ręce wydana przed dwoma laty książka Loli López Mondéjar "Invulnerables e invertebrados" (Barcelona, Anagrama 2022). López Mondéjar pyta, jaką osobowość wytwarza współczesny, noeliberalny kapitalizm. Odpowiedź zawiera się w tytule: "invulnerables" to tyle, co niepodatni na zranienie, a "invertebrados" znaczy - bez kręgosłupa.*   Wygląda na to, że ponowoczesność stała się dla ludzi za trudna. Wiemy o świecie coraz więcej, a jednocześnie napływające ze wszystkich stron informacje wzmagają tylko poczucie bezsilności. Nie mieliście przypadkiem takiego odczucia? Kooperatywy ekologiczne, rower, walka z ekspedientkami o plastikowe torebki i wielorazowa butelka na wodę, a pod spodem poczucie, że przecież to i tak nic nie zmieni i że odwołanie wakacji albo sprzedaż samochodu byłaby już tylko donkiszoterią.   Źródło: Krytyka Polityczna    *bez kręgosłupa moralnego    Komentarz odautorski: pogrubienia są moje i takich niewolników wolnego rynku można z łatwością pokonać - wystarczy zrobić im czarną propagandę i padną niczym trupy...   Łukasz Jasiński 

@Łukasz Jasiński - ciekawe .. sam siebie odsyłasz do kosza ..? 

Usłyszysz ją Kiedy wyłączysz strach Zgasisz światło   Przestaniesz się rozglądać To tu to tam   Na początek nie wołaj W kolory nie ubieraj Jest piękna   Zobaczysz zwykłe serce Może jest pastelowe   W ciemności jaśniej widać Czystość myśli Źle dobrane słowa   Tak łatwiej połączyć Zerwane brzegi            

No i co tak wisisz Nie jest Ci smutno? Się podziałeś...   Zbyt trudno.     Całe życie przed Tobą Mi trochę szkoda Ale odeszłaś...   Za młoda.     Teraz leżysz w trumience Zwróciłeś uwagę mamy Nic ci po niej...   Niekochany.     Złudnie wierzyłaś Że będzie ratował Jednak zostawił...   Podsumował.

super!!   więc idźmy tym traktem różańcowym by koło historii Pan Bóg zatrzymał aby tej rózgi nie było więcej a miłosierdzia przyszła godzina :)