Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Synu marnotrawny mawiał tak mój tata

miałeś świat naprawiać a przez wszystkie lata

gziłeś się w hotelach za moją krwawicę

raz nawet uwiodłeś piękną zakonnicę

 

mnie nawet czasami dochodziły słuchy

żeś się brał za księży w okresie posuchy

nie ma w tobie za grosz wstydu jest obłuda

gdy nowy dzień witasz myślisz znów się uda

 

znaleźć świeże ciało i seksem je zbrukać

w tym to jesteś dobry a ja tato szukać

trzeba pod jabłonią, bo tam owoc spada

a co teraz powiem to wiem od sąsiada

 

on to mi powiedział, że nie byłeś lepszy

a jako wikariusz... i co sąsiad pieprzy?

Widać tak to musi być już w naszym fachu

zdejmujesz sutannę pozbywasz się strachu

 

ukrywasz przed bogiem laickie ciągoty

ja jestem dowodem tej twojej głupoty

ażeby dorównać swemu tatusiowi

też łapię na wędkę a gdy coś się złowi

 

koło się zatacza, bo za latek naście

też powiem synowi, że to w naszej kaście

chociaż niemoralne, lecz nie jest karane

chcesz sobie pociupciać najpierw zrzuć sutannę.  

 

Większość z was odsądzi mnie od czci i wiary

tak jak mój ojczulek zakonnik, wikary

ja na mą obronę, chociaż też nie poszczę

podnoszę poprzeczkę gdyż jestem proboszczem.

 

 

          P.S. Moim zamiarem nie jest ingerencja w osobę

                 lecz ukazanie niegodnych czynów tego środowiska.

Opublikowano

Henryku, teraz znowu znakomity wiersz w  poważnym klimacie na ważny temat. Papieże tak robili, to i księża. Z drugiej strony ksiądz też grzeszy, jak każdy, nie wolno mu tylko brać ślubu, chociaż jest wyjątek. Jeśli jest pastorem, ma żonę i się nawróci na prawdziwą wiarę, to żona zostaje z nim. Wniosek:).

 

Opublikowano

@Marek.zak1

Posadźmy na szali księdza i pastora

czekajmy cierpliwie gdy nadejdzie pora

szala się przechyla w tę czy drugą stronę

jednemu nie wolno zaś inny ma żonę.

 

Zanim do zakonu wstąpisz i w habicie

ułożysz doczesne warunki na życie

powinieneś poznać i zgłębić arkana

aby wiedzieć, jaka czynność zakazana.

 

Pozdrawiam ;)))

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Izafreya   Naprawdę? Wie pani: jestem osobą niesłyszącą i czy dałaby pani stworzyć melodię pod mój tekst? Na przykład pod taki:   Somalia   Kołysze, kołysze w cichy rytm: serce - rozbujało życie, życie i życie na rozstaju świata: bije - jak w derce rozstrojone wonią duszy i skrycie   kołysze, kołysze jak w tej manierce pijany rozum mój, oj, oj, panienko wciąż żyję i żyję w cudzej rozterce i przed śmiercią ratuj, ratuj, syrenko,   wiesz, ulubieńca, wiesz i kochaj skrycie zdziczałe na wylot - smutne: te serce - rozbujało życie, życie i życie  kołysze, kołysze i jak: w tej - derce...   Łukasz Jasiński (sierpień 2023)
    • -Mistrzu, czy można się wyrwać z gorzałki niewoli? -Jak groźny to wróg musisz sobie uświadomić, udaj sie do kościoła, powiedz: Panie Boże, pomóż mi grzesznikowi, bo tylko ty możesz, dać mi siłę wytrwania, bym do końca życia, był wolny od nałogu gorzałki wciąż picia. Wtedy udać się może, choć ciężko ci będzie, bo ona będzie kusić cię zawsze i wszędzie. To łatwe nie jest nigdy, wielu nie jest w stanie, gdy ktoś mówi inaczej, głupi albo kłamie  
    • Kraj to jest rojeń pisanych hojnie Na pergaminie pobożnych życzeń Od wieków woli przebłysk geniuszu Od szaro skromnych w cichości - ćwiczeń   Kraj który sławę  minioną ceni Niczym brylanty korony skarbce (Ale dbałości o wspólny trawnik I wspólne drogi – już nie wystarcza)   Kraj który kocha wielkich umarłych Co rok buduje mnogość pomników Jednak żyjących mądrych i dobrych Obrzuci gradem – kamiennych krzyków   Kraj wersów dźwięcznych zwrotek perłowych I mistrzów prozy – na świecie znanych Obelg tu mają obfitość bujną Inne na wieczór – inne na ranek   Kraj w którym chlebak pełny masz modlitw I romantyzmu całą kaburę A zamiast nowych skórzanych butów Weźmiesz optymizm dzielność brawurę   Kraj który nie da ci stu nabojów Nie da ci hełmu bunkra i czołgu Po śmierci da ci elegię srebrną I na mogile da – bukiet hołdu   Kraj z orderami – na nagiej piersi O gołej głowie w wieńcu różanym Czasem tu spotkasz – orła kotwicę Na starym tynku – zaplutej ściany…
    • Jak dla mnie: taki sobie... Jeśli już o kobietach, to: nie lepiej wrócić do punktu wyjścia - do czasów pierwotnych? Zapewniam panią, iż Święta Matka Natury jest bezwzględna - bez mężczyzn nie byłoby ludzkości, jeśli chodzi o mnie: jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym i niech kobiety sobie robią co chcą, tylko: nie mają żadnego prawa naruszać mojej przestrzeni i w razie problemów - przychodzić do mnie...   Łukasz Jasiński 
    • @Leszczym ukłony posyłam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...