curriculum vitae
-
Ostatnio w Warsztacie
-
@Rafael Marius , tak, jeżeli chodzi o zagospodarowanie przestrzeni, to często dawniej było lepiej. I wierzę, że w wielu sprawach powrót do starego nastąpi. I warto, żebyśmy ten powrót do starego wspierali w taki sposób, żeby miał on charakter przyzwoity i cywilizowany oraz żeby ten powrót także, w granicach przyzwoitości, nieco przyspieszyć.
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 41 odpowiedzi
- 475 wyświetleń
-
- 40 odpowiedzi
- 1 509 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 420 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 395 wyświetleń
-
- 16 odpowiedzi
- 149 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Nefretete · Opublikowano
@Lidia Maria Concertina Napiszę ci krótko! Życiowy i bardzo dobry tekst. Mnie poruszył. Pozdrawiam cię -
Przez befana_di_campi · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
owo!!! Niezłe myslenice podczas kreatywnej lektury -
Przez befana_di_campi · Opublikowano
Miło Cię tu (prze) czytać AlosieZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
- befanija brutalna -
Przez Nefretete · Opublikowano
@violetta /Z biegiem lat wiekiem z dat/ Przed chwilą wyszło samo pod wpływem twego wiersza, kontunuacją jest w głowie treść! Pominę, natomiast nie pominę tego, co pod komentarzami widzę; szczerą osobę — czyżby przeszła ostatni etap transcendencyjny, widzę na wylot twoje szczęście, którym się dzielisz jako otwarta dusza, jakich mało coraz mniej w tym Świecie, wiesz? Podziwiam wytrwałość, dzięki jakiej poziom, twojej cierpliwości, niejednym w myślach przewraca pytaniami, a odpowiedź przychodzi sama z bazy doświadczeń jako potwierdzenie, że coś, tam.... Sorry, musiałem ci to napisać i koniecznie w treści wiersza zostawiam bardzo duży głos, który podczas dzisiejszej rozmowy z córką ( ma 17 -ście lat), zostawił jej wskazówki! Pozdrawiam cię! -
Przez alos · Opublikowano
Kolejne mezaliansy z naturą nie dają pewności czyje na wierzchu, chociaż krzyk czyżyków na zielonym niebie niepokoi. Zbyt słabe związki i miód zachodu nie potrafi nasycić nawet owadziej ciekawości. Zgoda, zwiedzamy ziemię według ich pitavali lecz najważniejsze nocne loty są na wyczucie. Raz w cudzym, raz we własnym ciele roznieca się ogniska i mowa-trawa podnieca. Jesteśmy bliżej odkrycia, że za kręgiem światła stworzenie trwa pełniej i z czasem uściśla się nawet błądzenie. Język płomyków pozostaje jednak niejasny, obojętnie przystając do rzeczy, Jakby próba z natury musiała być nieudana, drapieżniki pożreć cienie pasące się wśród zielonej doliny. Choćbyśmy się zlękli cieśla za chwilę podniesie belkę i wzrok będzie pewniejszy a oparcie możliwe, kiedy tylko zdołamy wrócić na ziemię.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się