Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

To jest ten obraz.

Czuję smak słonego morza.

Pędzel sunął, drapieżnie po płótnie.

Ręką zadrżała.

Wydobyła ciemne zakamarki martwej wody. 

Zwatpiłam, przez co włosie niepewnie kreśliło znaki na niebie.

Niebiosa bezkarnie, światłem oślepiły moje roztargnienie.

Chwiejnym ruchem weszlam w wirujący taniec.

Zmysły zostały wyostrzone.

Przestałam patrzeć, 

W końcu widzę.

Czuję cytrynowe odbicie gwiazd na mętnej fali.

To nasze wspólne dzieło.

Ja je tworzyłam,

Ty natchnąłeś.

Pokazałeś kolor nieba.

Ja go dotknęłam.

Pod szalejącym sklepieniem.

Ogień trawił, dusze niepokorne.

Zaplątani

Nie mieliśmy hamulca.

Objęci obłędem Vincenta

Wędrowaliśmy po jego zakamarkach.

Zatraceni sobą.

Nienasyceni.

W pełni skazani na wieczne potępienie.

Nie mieliśmy oporów,  aby bezszelestnie odkrywać swoje pragnienia.

Ty szkicowałeś słowami.

Ja stworzyłam poemat na szorstkim płótnie.

Byłeś poetą.

Bawiłeś się słowami.

Ja nie mogłam się nimi nasycić.

Każdego dnia było mi mało.

Gdy otwierałeś usta, moje palce się rozluźniały.

Więc gdzie jesteś?

Spiepszyłeś to.

Czy to lęk?

Wiem,ta wędrówka, była niebezpieczna.

Dlatego tęsknota za nią stała się nieznośna.

Boli mnie ciało.

W duszy brak istoty.

Chcę, znów widzieć ten blask. 

Usłyszeć słowa niewypowiedziane.

Dotknąć naszego bezkarnie cytrynowego nieba.

Pieprzę to.

Nie, już nie chcę.

Pragnę.

 

Edytowane przez Annaartdark (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

@Annaartdark Wędrowiec uwielbia romantyzm. Czy anioły są romantyczne? Myślę, ze nie muszę odpowiadać na to pytanie. Czy Joker jest postacią romantyczną? Wręcz bajroniczną! Czy spokojne i refleksyjne miejsca są romantyczne? Jak cholera! :)

 

Widzisz... kupuję to wszystko, a postaci bajroniczne szczególnie uwielbiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Domysły Monika Przypomniały mi się czasy że szkoły podstawowej we Wrocławiu, a zwłaszcza kredki świecowe. Pozdrawiam!
    • @Alicja_Wysocka Alisiu, pięknie!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Gdy niegodziwcy szydzą z Boga, Wsłuchaj się w wewnętrzny głos sumienia, Niech odwieczna Prawda świeci jak latarnia, Dając Nadzieję w mroku zwątpienia,   Wieczorami wsłuchując się w siebie, Gdy świat wokół wciąż w chaosie wrze, Ty sięgnij czasem po Biblię, W naukach Chrystusa rozczytując się cierpliwie,   Bo to na kartach Pisma Świętego, Kryje się ponadczasowa Mądrość, Nie czapkująca pseudonaukowym teoriom, Opierająca się współczesności trendom,   Choć i pierwszym apostołom, Słów gorzkich nigdy nie szczędzono, Dali nam niezatarte świadectwo, Jak cierpliwie przezwyciężać zło…   Gdy patocelebryci drwią z Chrystusa, Ty przenigdy głowy nie odwracaj, Zawsze głośno sprzeciw swój wyraź, Nie przebierając w pełnych oburzenia słowach...   Najcichsze choćby sprzeciwu słowo, Kryje w sobie bowiem potężną moc,  Nie godzenia się na zło, Zamanifestowania wierności chrześcijańskim wartościom...   Sam bowiem Bóg Wcielony, Choć bezlitośnie do krzyża przybity, Modlił się żarliwie o odpuszczenie win, Tych którzy szczerze go nienawidzili…   Choć drwili z niego niegodziwcy, On na krzyżu się ulitowawszy, Z głębin swego Miłosierdzia przebaczył wszystkim, Tym którzy na to nie zasłużyli…   Dziś gdy niezliczeni ignoranci, Drwią z wielowiekowych Kościoła tradycji, Oddanym Bogu kapłanom nie szczędząc słów przykrych, Sędziwym księżom zarzutów haniebnych,   Ty stary pożółkły modlitewnik, W zamyśleniu weź czasem do ręki, By w trudnych chwilach dodał ci otuchy, Pokrzepił słowami starych zapomnianych modlitw…   A może stary schorowany mnich, W klasztornej celi samotnie cierpiący, Tknięty jakimś przeczuciem dziwnym, Złoży w twej intencji ręce do modlitwy.   I chociaż nigdy cię nie znał, Wyprosi u wszechmocnego Boga, By twe liczne problemy zażegnał, Wszelką łzę otarł z twego oka…   Dziś gdy na wielkich ekranach kinowych, Rzesze superbohaterów i złoczyńców zakapturzonych, Odciągają kolejne pokolenia młodzieży, Od przedwiecznego Boga w modlitwie  kontemplacji,   By prawdziwy kaptur mniszy, Oblicz ich nigdy nie spowił, By wielbieniu Boga w klasztornej celi, Nie ofiarowali kolejnych swego życia dni,   W tym samym wielotysięcznym mieście, Gdzie tłumy walą na kinową premierę, O tej samej co do minuty godzinie, Stary mnich w samotności brewiarz wyciągnie.   I pomodli się stary mnich, O opamiętanie dla współczesnej młodzieży, By nie zaprzedała swych ojców wartości, Zgubnemu za nowoczesnością pędowi…        
    • @sisy89 Bo co dobre, tak przychodzi Bo żałobne, tylko szkodzi   I tego najlepszego Ci życzę, M.
    • @Radosław Bo tych nut, tu cała zgraja Jaki chód, tu dojść pozwala   Świetne! M.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...