klatka

[Klaudia Gasztold]

Objęłam dłonią złotą kratę

Stalowej klatki

W której dumnie leżał

Dostojny biały lew

Z przylegającą do ziemi gęstą grzywą

 

Powracam do tej chwili

Zawsze gdy siadam Ci na kolanach

A Ty turkusowym grzebieniem

Rozczesujesz moje włosy

Delikatnie gładzisz złote proste pasma

Poplątane przez pustynny wiatr

 

Pamiętam jak pewnego dnia

Drzwi klatki się otworzyły

Stałam skupiona w bezruchu

Zwierzę podeszło do mnie blisko

Przekroczyło granicę komfortu

Spojrzałam w jego głębokie pewne siebie oczy

 

Rozciągnął przed siebie przednie łapy

Obnażając przy tym swoje mleczne zęby

Zacisnął powieki

Ogonem przegonił nieobecne insekty

Usiadł przede mną na trawie

Miał tak samo potarganą przez wiatr grzywę

 

Na szczęście mnie nikt w klatce nie trzyma

Jedynie miewam klaustrofobię

Kiedy zostaję sama ze swoimi myślami

Nawet na otwartym oceanie

 

Klaudia Gasztold

[Waldemar_Talar_Talar]

@Klaudia Gasztold  - nie umie się odnieść - ale byłem czytałem - 

                                                                                                                Pozdr.

[Klaudia Gasztold]

@Waldemar_Talar_Talar dziękuje :-) miłej nocy