Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K
Opublikowano (edytowane)

Pozwól mi w mroku z ust swoich czytać,

Niechaj drżą wargi twoje w ciemności.

Chcę cię smakować dotykiem dzisiaj,

Rozchyl przede mną drzwi kobiecości.

 

Zdradź moim palcom swoje sekrety

Mocno skrywane przed światłem w głębi.

Obnaż świat pełen pragnień wewnętrznych,

Chcę powiernikiem być twych tajemnic.

 

Kształt ich wyrzeźbię w mojej pamięci,

Z czułym pietyzmem, ze szczegółami.

Aby, gdy znikniesz, myślą móc pieścić,

Twoje odbicie – pod powiekami.

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Bardzo mi się podoba, jest magia, tęsknota, pragnienie i miłość, no i tytuł też świetny. Super.

 

Zobacz, czy nie byłoby lepiej, bo obok siebie moim i swoje, ale to do rozważenia:

Zdradź palcom moim swoje sekrety ..moim palcom swoje...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przeczytać pierwszy wers, zależy jaką kto ma dykcję, "s, s" odrobinę 'ssyczy', ale nie aż tak, żeby "ogłuchnąć".. :)

.... już chciałam zaproponować.. z ust /moich/.. ale w II- giej już jest.... zdradź /moim/ palcom....

Wobec tego nie marudzę, dodam tylko, że bardzo ładnie uplotłeś słowa w ten subtelny erotyk.

Adresatka może być zadowolona, jeśli taka jest. To nie jest pytanie.

Pozdrawiam. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Franku - ładnie, delikatnie, płynnie, ale... sobie pomarudzę ;) Bo ta płynność uzyskana "dzięki" zaimkom - przyznaj...

Nie szkoda miejsca na takie zapchajdziury...? Tyle treści można by zmieścić w tym pięknym wierszu

Zaznaczyłam tylko pierwszą zwrotkę - w pierwszym wersie jest poza tym mz niezręczność... językowa - nomen omen;)

Wybacz moje smęcenie - ale mz wiersz wart jest dopracowania.

Pozdrawiam serdecznie :-)

 

 

Gość Franek K
Opublikowano

@Nata_Kruk

 

Dzięki Nata. Niestety w takim sylabicznym pisaniu czasem się kocą te zaimki i trudno się ich pozbyć, tym bardziej w bezpośrednim przekazie do drugiej osoby,

 

Pozdrawiam.

Gość Franek K
Opublikowano (edytowane)

@opal

 

I jak Ci tu dogodzić? ;)

Oczywiście, że tak. Trudno tutaj bez tych zaimków, bo to jednak rodzaj rozmowy - zwrotu do drugiej osoby. Możesz mi wierzyć albo i nie, ale i tak odchudziłem tekst z tychże. Poza tym, nie jest łatwo pisać rytmicznie bez wypychaczy. Postaram się jeszcze trochę tego usunąć/zamienić. A marudzisz możesz, gdyż konstruktywne marudzenie zawsze jest w cenie.

 

Dzięki i pozdrawiam :)

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K
Opublikowano

@Rolek

 

To się cieszę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dzięki i pozdrawiam

 

 

  • 6 miesięcy temu...
  • 1 rok później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...