Spojrzenie na górskie szczyty (fragment)

[Alwida_Bajor]

Fariza Ungarsynowa

 

Ach, zmęczyły się oczy,

Od długiego patrzenia na spiętrzone góry,

A duch się ogrzał, sfrunęły niepokoju chury,

 

Bo tam, wysoko

Na kurhanie, co nad szczytami widnieje,

Odnajdę zawsze żywe, gorejące płomienie.

 

Jestem córą stepów,

Przywykład do tych szumiących bezbrzeźnych przestwoszy,

Gdzie na tysiącach wiorst spocznie oko znużone...

Ale nad tym stepem wysoko królowały,

Piętrzyły się bezkresne nieruchome dale

I wciąż kusiły, wołały

od ziemskiego odrywały progu...

 

Tłum. Alwida Antonina Bajor

Edytowane 27 Listopada 2021 przez Alwida_Bajor (wyświetl historię edycji)