Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

drabinami dróg
po niebieskich tłach
nieba

błądzeniem rozcinam
smak

powietrze nocą
zaspokojone
rozprasza marcowe
słońce

oddycha cisza

zostawię wspomnienia
w szczelinach

spojrzenia
w uśpionych zmysłach

z nitek jawy
wyplatać będę
koszyk przypomnienia

jest takie miejsce

Opublikowano

'powietrze nocą
zaspokojone
rozprasza marcowe
słońce

oddycha cisza

zostawię wspomnienia
w szczelinach

spojrzenia
w uśpionych zmysłach

a nitek jawy
wyplatać będę
koszyk przypomnienia

jest takie miejsce '
-piękne po prostu, zabieram sobie :))

kolejny Twój bardzo dobry wiersz, masz niesamowicie kreatywną wyobraźnię :)

pozdro ;)

Opublikowano

Dziękuję Jay za komentarz i otulinę dla mej duszy ;-).Pozdrawiam wiosennie .

Opublikowano

Droga Stasiu, Ty także pięknie malujesz słowami , czytam Twoje wiersze .Cieszę się , że choć wiersz jest mój, odnalazłaś tam siebie .Czy mam myśleć , że zaczęłaś wyplatać koszyczki ? Życzę powodzenia i w tej dziedzinie tworzenia :-)Pozdrawiam.

Opublikowano

piekne słowa... muskają wyobraźnię! ..."oddycha cisza"... a ja oddycham taką poezją. Ukłony

Opublikowano

Witaj Tomaszu , dziękuję za to samo "wyczucie " i oddech pachnący poezją, oddychajmy do woli .....Pozdrawiam ;-)

Opublikowano

Och dzięki Jay , miałam taką skrytą nadzieję , że ulokujesz go w ciekawym miejscu ;-).

Opublikowano

Joanno, cieszę się że tak piszesz...to takie budujące obserwować jak powstają dobre teksty.
przyjemnie się czytało...brakuje mi jedynie troszeczkę oryginalności w słowach...ale pewnie to mój wymysl ktoryby wszystko popsuł:)

buziaki
Agnes

Opublikowano

Witaj Agnes , miło , że jesteś , byłaś , cieszy mnie , że czytasz moje kawałki .Wiesz zapewne jak to bywa , gdy samemu pisząc czytamy wiersze innych , to nie jest Twój wymysł po prostu starasz się odnaleźć , doszukać czegoś wyjątkowego , czegoś co wywołałoby ruszenie , może niepospolite ;-) Pozdrawiam cmok.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...