Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pomijając


Rekomendowane odpowiedzi

Nie przepuszczam świata.
Przez drzwi ani przez skórę.

W dzień mijam ludzi - na różnych etapach końca.
Nawet jeśli stać ich na porządne lakierki z najdroższego butiku, to nic nie zmienia: zawsze się rozmijamy, a zwłaszcza przechodząc tuż obok. 

Wieczory jednak spędzam cudowne wiedząc, że nie należy spodziewać się gości
Pielęgnuję odległość, ciszę i dokończony dzień, w którym zdarzyło się wszystko - oprócz teraźniejszości

Wyobraźnia ma to do siebie, że lubi słuchać flegmatycznych  patefonów w opustoszałych spichlerzach
Samotność swobodnie wspina się po wszystkich czterech ścianach
Muzyka mówi do mnie wzbierajacą falą

Przechodni człowiek zmienia się w wieczność
I przemija.

 
 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...