SWING . . . czyli ostatni dzień tygodnia

[Marcin P. Pławik]

Swing
. . .
Wyduszone
Ogniwo z ogniw
W chińskiej kuchni
Na  reklamówce
Ukrytego kucharza

 

Inicjacja  żadna
W powieści się zdarza
W następnej
Bez  senności
Zbliża
Cholerę  jasną
Z ust dziada

 

Wędrownego
Stróża
Znajomego  
Dnia całego
I dni całych
Przybliżoną
Osiwiałą północą

 

Autorzy i poeci kładą się  
Spać
. . .
Inni
Świątecznie
Szukają
Wszy

 

Przed nienawiścią
W indeks
Obywatelski wpisanej
Swing
Zanurzony
W majestacie przyrody
Potyka się z wystawnością

 

Z wzajemnością
O meble i przedmioty
Darzące ewolucję spotkaną
W cieplejszym sensie dziennika
Na trawach
Których ciche stąpanie
W istnienie się zakrada

 

I patrzy
Marzeniom
Na psychodeliczne buty
Przy poczęstunku
O  każdej  porze  
. . .
Swing  

 

 

 

 

WARSZAWA

Edytowane 14 Listopada 2021 przez Marcin P. Pławik (wyświetl historię edycji)