nie-sonet szeptany

[StukPuk]

Trzymam kartki pod poduszką,
żeby móc spisać ciebie
i twój głos nagle,
gdzieś głęboko we mnie

rozbrzmiały. I jeszcze ten
szeptany dotyk warg,
wpleciony we włosy,
podczas gdy dawno już zaświtało.

Śpiewały ptaki, choć przecież
wcale nie było szczęśliwie,
więc jakby - oksymoronicznie.

To ciepło - nie moje.
Nie skradłam go, a jedynie
pożyczyłam z twojej łaski.

[Witold Marek]

Trochę słownej zawieruchy, ale jej sedno budzi moje zaufanie. Postukam w drewno, ale i pogładzę... Pozdrawiam.

[Michał Ziemiak]

Trochę jakby roztargnione, ale z drugiej strony i ładne, i czytelne ;-)
POZDRAWIAM!

[Luthien_Alcarin]

a mi się bardzo podoba, ma swój klimat i styl, tylko uwazam że lepiej by wszystko wyglądało pisane tę samą kursywa, ale to juz drobna poprawka:) Naprawde bardzo dobrze mi się czytało cały utwór;)

Pozdrawiam
Agata