Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Deus le vult!


Rekomendowane odpowiedzi

Deus le vult! - tak brzmiał okrzyk bojowy Krzyżowców,

Rycerzy, którzy ciągnęli do Grobu Bożego,

Zniszczyć niewierne psy oraz wszystkie ich szczenięta,

Wygubić ich ze szczętem, wszystkich co do jednego.

 

Flota odpłynęła latem roku pamiętnego,

Zasilana niezbyt chwalebną żądzą zniszczenia,

Po licznych perypetiach dopłynęła do brzegu akkońskiego,

Wysiedli rycerze w słońca promieniach.

 

Łopoczą płaszcze o białych krzyżach,

Grają proporce ze smoków znakami,

Karne szeregi stoją w ryzach,

Oczekując znaku danego.

 

Najsamprzód dowódca wysłał swych przebiegłych szpiegów,

By zasięgnęli jakiegoś luźnego języka,

Pchają przed sobą człowieka spętanego,

Będzie im służył za przewodnika.

 

Pytają się go pod groźbą garoty,

O plany muzułman I o liczebność ich wojska,

Lecz wieśniak nie był zbytnio rozmowny,

Zupełnie jakby nabrał wody w usta.

 

A to był tylko wstęp...

 

Warszawa, 4 XI 2021

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Michał1975 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To prawda, po zdobyciu Jerozolimy i zabijanie muzułmanów było tak naprawdę zbrodnią, ale najpierw ci muzułmanie podbili Bliski Wschód, wraz z Jerozolimą, a potem chrześcijańskie ziemie Bizancjum, całą chrześcijańską północna Afrykę, Hiszpanię i niemal połowę Francji, a potem połowę południowej Europy z Bałkanami włącznie, aż niemal pod Wiedeń, a od strony Polski pod Lwów.  Odnoszę wrażenie, że o tej brutalnej inwazji, która trwa do dzisiaj, jak gdyby zapadła cisza.

Pozdrowienia. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Michał1975 Zgadzam się, ale perspektywa ściągnięcia krzyżaków do Polski a później ich sekularyzacja, stworzyła skutek, że jednym z trzech państw które podzieliło się Polską - były Prusy. Daleka wielowiekowa droga... ale - stało się.
 

Trzymaj się zdrowo.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Marek.zak1 Marek, padło pytanie" jak rozróżnimy chrześcijan od innych..." Zabijcie wszystkich "Bóg rozsądzi kto jest kim"  To słowa jakiegoś biskupa, nie pamiętam, ale ponoć konie brodziły po kolana we krwi, tak jest w kronikach. Jerozolima prechodziła z rąk do rąk, bo jest miastem kultu 3 religii.

@[email protected] a wiesz, to ciekawy temat i przekłamań na temat bitwy pod Grunwaldem, czy husarii nakreślonej malarstwem, czy książkami Sienkiewicza.

Edytowane przez Natalka16 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@[email protected] no fakt, były Prusy, potem krótkowzroczna polityka Zygmunta Starego względem swego siostrzeńca Albrechta Hohenzollerna, w efekcie rozbiory Polski i II wojna światowa.  Czyli reasumując i używając  ogromnego uogólnienia można powiedzieć, że Zygmunt przyczynił się do wybuchu II wś.

 

Edytowane przez Michał1975 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz o niewinności to już dawno się zapomniało, a dobre wino i owszem też lubię  Kredens pozdrawia  @Waldemar_Talar_Talar wstrętny wynalazek Kredens pozdrawia  @[email protected] akurat nos jest gładki jak pupa niemowlęcia  Kredens pozdrawia 
    • nigdy nie ma pewności co jutro przyniesie czy będzie to pogrzeb a może wesele   nigdy nie ma pewności kto do drzwi zapuka czy bedzie to nadzieja czy chwile złości   nigdy nie ma pewności że las bedzie szumiał a człowiek ubierze szaty uszyte z dobroci   nigdy nie ma pewności czym poczęstuje noc czy dzień będzie od  wczoraj piękniejszy   nigdy nie ma pewności jest tylko wiara w to że Bóg się odważy o lepsze dla nas poprosi
    • 143 * Na Wejherowskiej dławi się czas; Czekam aż wszystko się ruszy. Liczne przekleństwa, któryś już raz, Pragnę siarczyście wyrzucić.   Na Wejherowskiej takie są dni; Wolniej mijają, niż reszta. W komunikacji z ludźmi się tkwi, A w autobusie orkiestra.   Co rusz w hałasie mija mnie ktoś, Z twarzą wpatrzoną w telefon. Za smartfonową manią, na wskroś, Ludzie zdążają na ślepo.   I choć znów jesień trąca nas dziś, Wszędzie duchota panuje. Jakimś sposobem chciałbym stąd wyjść, Bowiem jestestwa nie czuję.   Przy pneumatycznych ściskam się drzwiach, Czekam i czekam wytrwale, W myślach pytając: Jak długo, jak? Końca nie widać wciąż wcale.   Z radia bez przerwy zsuwa się bas, Żeby bieg czasu przyspieszyć; Rytmy wątpliwe cieszą znów nas, Trzeba jakkolwiek to przeżyć.   Dziurą w suficie uciec mam chęć, Bo wiem na pewno - nie przetrwam. Minut dwadzieścia, zaraz plus pięć, Na stu ulicy jest metrach.   Zimną jednakże trzeba mieć krew, Miast pójść do auta od razu, Bo zaparkować też nie ma gdzie, W zakorkowanym Wrocławiu.   ---   * Nr linii autobusowej, o której mowa w wierszu.  
    • Czekamy, cierpliwie czekamy. W szumiących lasach, na żyznych polach, w piwnicach starych kamienic. Potrafimy zaskoczyć podczas prac w ogródku, potrafimy napędzić niezłego stracha nurkom, bywamy też lokalną sensacją na budowach. Wojna - ta to powsadza swoje macki wszędzie, nieważne – suche, mokre, piaszczyste, gliniaste, kamienne – my nie wybrzydzamy – i tu, i tam przetrwamy, z niekończącą się datą przydatności do zabicia.       Czekamy, cierpliwie czekamy. I nigdy nie wiadomo - czy tym razem znajdzie nas ciekawski pan z ciekawskim pieskiem? I nic, niestety nic nie skończy się dobrze. A może grupa rozbawionych dzieci, którymi historia – zła jak Baba Jaga – zapłaci odsetki od minionej rozpaczy. Wojenne i powojenne matki, czasem na jedno wychodzi. Ale bywa i tak, że wszystko kończy się dobrze. Na przykład gdy trafia na nas paczka wagarujących gówniarzy, z których ten jeden gówniarz jest trochę rozumniejszy niż inni, w zasadzie można powiedzieć, że gość jest całkiem do rzeczy, i krzyknie w ostatnim momencie na tego, co z łapskiem podchodzi. No i ten głupszy nie tknie, coś sobie mruknie pod nosem, coś zaklnie, lecz w końcu odejdzie. Farciarze, nie dali się wrobić w domknięcie wojennych statystyk.       Nienawiść o lata przeżyła tych, którzy ją czuli. Wystarczyło nadziać nią miny, dokładnie poupychać w granaty, podrzucić w pociskach          i bombach. Nienawiść w konserwach na potem, na niedostatecznie czarną godzinę. Nienawiść obok polnej stokrotki, nienawiść pod listkiem paprotki, o włos od korzenia marchewki. Leśna nienawiść na drodze jelonka, podwodna nienawiść ściśnięta w minie morskiej, podziemna nienawiść na szlakach nornicy i kreta. I międzygatunkowa nienawiść, bo bywa, że upomni się i o walenia, i o orkę, wypłoszy lisy i zające. Rozrzuci swój gniew w promieniu o mniejszym lub większym zasięgu. Nie będzie dla niej ważne, czyja to noga, czyja ręka i czy to miała być właśnie ta głowa. Wymiesza dokładnie wszystkie grupy krwi od dawców mniej lub bardziej honorowych, od dawców niedobrowolnych.       My, zatopione w morzach głowice nuklearne, zagubione zabawki roztrzepanych, brzydko bawiących się w zimną wojnę dzieci, byłyśmy na tyle taktowne, że pozwoliłyśmy o sobie zapomnieć. Nie zakłócamy letnich turnusów, nie przeszkadzamy w zachodach słońca, nie wywracamy żaglówek. Czekamy, cierpliwie czekamy.
    • Witam - podoba się -                                             Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...