Miłość z perspektywy Neptuna

[Patryk_Nikodem]

Wschodzi alabastrowy Tryton
wstrząśnięty zranieniem elektryzując
chmury zakrapiane wodorem
pod napięciem stu tysięcy voltów

ze złości transformuje
w odcienie rozgrzanej czerwieni
myślę że zaleje się metanem

nieczuła na amoniakowy deszcz
Nereida odwróciła się kraterem
bukiet kwiatów turkusu
pokazowo wyrzucając za południk

niebo mieni się kobaltem
w niepokoju iskrząc przeskokowo

nie daj się zdmuchnąć
szafirem wlej się w oko cyklonu

[Jego Alter Ego]

no, w końcu na swoim miejscu.Potwierdzam wcześniejszą swą opinię:)
pozdrawiam kolorowo i pierwiastkowo

[Michał Ziemiak]

Tak - odpowiada mi w pełni ;-) Astronomiczne nasycenie wiersza na cały komplet plusów!
"nie czuła na amoniakowy deszcz
Nereida odwróciła się kraterem
bukiet kwiatów turkusu
pokazowo wyrzucając za południk" - genialne!
POZDRAWIAM!