Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chce czy nie chce to Hamletem

jakoś dziwnie tak wybrzmiewa

bo doprawdy sam już nie wiem

chce czy nie chce dać mi Ewa.

 

Kiedy pytam to zaprzecza

kręcąc w prawo, w lewo głową

jednoczenie TAK powiada

nienaganną polską mową.

 

Czekam, więc cierpliwie na to

co zostawi, co odrzuci

ona nadal niewzruszona

niepewnością bałamuci.

 

Minął tydzień, nic z tych rzeczy

lecz taktyka się zmieniła

mówi NIE i kiwa głową

gdzie się tego nauczyła?

 

Dyplomacja całą gębą

unik przedni i na czasie

a ja ciągle nie wiem tego

nie czy może jednak da się.

 

Wiem, że Ewa to lisica

kłusownikiem, więc się stanę

wnyk założę, Ewę schwytam

i w ten sposób ją dostanę.

 

Opublikowano (edytowane)

Witam - Ewa lisica rzadko spotykane 

               ale u Henryka

                wiadomo co jest grane

                                                                                   Pozdr.

 

                                                             

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

 

Sposób rozwiązania sprawy :), nie w dosłownym oczywiście znaczeniu, jednak podoba mi się, takie stanowcze męskie podejście, sam ją schwyta :).  Ewa pewnie ma swoje powody dla których jest stanowcza i uparta. Bywa że rzeczywiście kobiety mają lisi spryt, ja nie wiem o jakiej Ewie ty piszesz. Z mojego punktu widzenia i Ewy w mojej głowie ,to raczej nie przebiegłość i spryt a rozsądek mieszający się z uczuciami, te z sobą walczą i nie ma rozwiązania dla Ewy. 

Edytowane przez A-typowa-b (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@A-typowa-b

 

Kobiecy także, bo większość woli

dać się lub złapać w sidła kochanka

dopóki młodość jest w głównej roli

niż być strażniczką swojego wianka.

 

Zmarszczony owoc już nie przyciąga

i nikt nie łaknie takiej słodyczy

a właścicielka ma przemyślenia

owite mgiełką, mgiełką goryczy.

 

Pozdrawiam :)))

HJ

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wtedy weszła pani Irena z dwiema filiżankami herbaty i ciastkami. W ręku miała foliową torbę wypełnioną słodyczami, mydełkami, kawą. Poczęstowała rozmówców, a torbę ze „skarbami” wręczyła Karolinie jako prezent. Studentka podziękowała, a pastorowa wróciła do swoich zajęć. - Mam dla pani propozycję - powiedział duchowny, popijając herbatę - mój syn napisał doktorat na temat wydawania „Głosu Ewangelii” czyli właściwie na taki sam temat, z którym chce się pani zmierzyć. Pożyczę pani egzemplarz maszynopisu jego pracy i egzemplarze pisma. Będzie pani mogła spokojnie pracować. Oczywiście mam nadzieję, że później je odzyskam. - Oczywiście - zdążyła powiedzieć zaskoczona Karolina. Dalszą rozmowę przerwała pastorowa, gwałtownie otwierając drzwi do biblioteki. Wprowadziła młodą kobietę i dwoje małych dzieci. Cała trójka płakała. - No chcieli je prawie zlinczować! – pastorowa mówiła podniesionym głosem, gestykulując przy tym. - Edwardzie, trzeba coś z tym zrobić, tak nie może być! - dodała - idź i przemów im do rozumu! Po tych słowach pastor podniósł się i wyszedł przed budynek, pani Irena pobiegła za nim. Karolina zaczęła przyglądać się zaniedbanej kobiecie oraz dwóm dziewczynkom w wieku około dwóch i czterech lat. O ile matka już się uspokoiła, to dzieci ciągle chlipały. Dziewczyna zajrzała do torby z prezentami, wyciągnęła cukierki i wręczyła je maluchom. Ujrzała w ich oczach błysk radości, ale najważniejsze było to, że się uspokoiły. - Mnie w Polecku nienawidzą. To mój mąż zabił syna pastora Kockiego - wyszeptała kobieta - mąż jest w więzieniu, ja nie pracuję bo mam małe dzieci. Skończyło się mleko w proszku, chciałam tylko mleko. A oni napadli na mnie, tak jakbym to ja zabiła i wyrzucili z kolejki.
    • @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! Świetny wiersz napisałeś! :)))
    • Łukasz Jasiński 
    • ślicznie   gdy wersom sensy gdzieś odlatują myśli pochłania senna niemoc milknie sumienie nic nie sumując Morfeusz dzierży granat cieni   ... :))) narozrabiałaś - zainspirowałaś
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...