Gra słów

[Marsjanin]

Spójrz tu. Gdzie grą słów.

Uwodzi Cię nurt. Powodzi ze snów.

Powoli jak żółw, wchodzisz jak w Luwr.

W takiej samej dzieł sztuki kunszt.

Rodzącej bunt, bijących o mur głów.

W literackim zapisie poetyckich nut.

W natchnieniu kruchym jak lód

W rękopisie własnych snów.

Z borykającymi się ze sklerozą myśli ust.

Nienadążających za pędem słów

Często improwizującymi jak młody Bóg

Z piejącym ego jak kogut wśród kur.

Tworzące echo słyszalne pośród szczytów gór.

Często racji głupich jak but, za którymi podąża tłum.

Tak jak za latawcem ciągnie się sznur...