Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

powinna górować 

nad całym ciałem

nad jego pięknem i brzydotą

podłością i cennością

wzrostem i gniciem

i nie spadać nigdy

nawet podczas śmierci 

a zwłaszcza wtedy

 

dopomóż Bóg

żeby nie stała się

 

pustym balonem

lub tępym kamieniem

 

bez świadomości  

 

 

 

Opublikowano

@iwonaroma lubię Twoją bezpośredność charakterystyczną dla kina akcji. To jednak nie ma znaczenia. Drążysz i dążysz drążącz. To jest sól w oku. Iwonko, to kiedy razem na piwo w przezsennym ogrodzie... pozdr. Zabiegasz o  formę. Dojrzewasz. Dostrzegam Twoją subtelność w oka mgnieniu. 

Opublikowano

Witaj Iwona 

 

Przykład tego, jak jedno słowo "powinna" może zmienić oblicze całego przekazu. 

 

Wrócę  jeszcze do Twojego przesłania

 

Pozdrawiam  

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Fakt, nie zawsze. Dzięki :)

 

 

 

 

Miło :)

Cóż, jesteśmy skazani na wirtualność... zatem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:))

 

 

 

 

No tak. Chociaż czasem zwisa, ta głowa ;) albo staje się na głowie i wówczas cały świat na odwyrtkę :) Stracić dla kogoś głowę - to już symboliczne, ale jakże dotkliwe...

Dzięki, zdrówka również.

 

 

 

 

 

 

 

 

:D ;) Na pewno :)

Dzięki i też pozdrawiam :)

 

 

 

 

;) niewykluczone :)

 

 

 

 

:) czasem jedno słowo jest przewodnikiem całej reszty :)

Dzięki i również pozdrawiam 

 

 

 

 

Oj tak... człowiek pierwotny był bliżej tu i teraz, im dalej w przyszłość tym trudniej to wszystko objąć głową...

Dziękuję

 

 

 

 

@Sennek :) dzięki

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poeta, w niemym geście, pochyla się nad stołem. Długopis, wąż z kryształowymi oczami, ślizga się po stole - zimny i obcy, sycząc alfabetem, który zapomniał istnieć. Jego tusz pachnie gwiezdnym pyłem i wspomnieniem spadających słońc. Kartka patrzy na niego niczym zimne, puste niebo po burzy - gotowa przyjąć wszystko, lecz nic nie wydać, choć skrywa w sobie miniaturowe galaktyki spragnione tylko hałasu. Ich orbitujące atomy tańczą w rytmie śmiechu kwantowego kota. Chce pisać - ale słowa uciekają, robią mu w głowie kabaret. Pomysły wirują jak kalejdoskop roztrzaskanych szyb. On łapie je dłonią pełną powietrza i chaosu, jakby łowił spadające gwiazdy w beczce mleka. A w kącie jego myśli samotny smok z migoczącymi skrzydłami, podśpiewuje starożytne formuły nonsensu. Lustro pokazuje go jako klauna w płomiennych skarpetkach, pół geniusza, pół katastrofę. Jego cień tańczy własnym życiem przez dziurę w suficie, a wnętrze -  puste jak opuszczony statek w porcie z mgły, pełne echa nieopowiedzianych legend i szemrzących w nim mgławic szeptów. Śmiech i rozpacz tańczą w nim tango groteski, wirując w rytmie, którego świat nie potrafi zobaczyć za kotarą absurdalnej codzienności. Długopis drży jak skrzydło motyla w trzęsieniu ziemi. Czas pęka jak bańka mydlana. A on siedzi - groteskowy i majestatyczny w swojej niemocy - jak kamień, który próbuje krzyczeć na ocean, a ocean odpowiada mu ciszą z dna świata. W jego cieniu rośnie las zrobiony z melodii, który szepcze w rytmie galaktyk. Kartka jest morzem ciszy, falującym od pustych słów. Każda linia niewypowiedziana - wybuch gwiazdy, eksplozja koloru i śmiechu w czerni, czasem rozpryskująca się w tęczę utkaną z chaosu komet. Poeta, zamknięty w swoim własnym teatrze, czuje, że jego niemoc to najbardziej dziki, najbardziej szalony i najpiękniejszy wiersz, jaki mógłby napisać. Bo Stwórca też czasem gubi długopis, a wtedy pisze sobą, udając, że wie, co pisze.    
    • @Radosław Na rzeczy!!
    • zanim słowa  uwiły sobie gniazda   nastał czas  odlotu   
    • Proste życie, kalafior z masełkiem, kefir, śliwki z Mołdawii, o Boże jakie pyszne i rugelach też ze śliwką, cynamonem i orzeszkami:) lubię takie niewymuszone:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Omagamoga Eryka z Ryk limeryk, sylaby niezgodne, rymy też zawodne i wersów nie pięć, a cztery .    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...