Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wesołe jest życie staruszka

to slogan i ja jemu przeczę

bo młodzi to sobie poradzą

nad starcem musimy mieć pieczę.

 

Tu wszystko zależy od wieku

czym wyższy to więcej kłopotu

bo parzyć już trzeba mu ziółka

jak gdyby nie było kompotu.

 

Ziemniaki koniecznie tłuczone

masełkiem polane obficie

ktoś z boku szyderczo wyszeptał

ten staruch to klawe ma życie.

 

Gdy trzeba to zmienią pampersa

niekiedy to tylko raz dziennie

nie dadzą mu pospać do woli

cóż z tego, że czuje się sennie.

 

Gdzie tutaj ta nutka wesoła

od której ten wierszyk zacząłem

nie powiem, bo ja jej nie jarzę

szukałem ją nawet pod stołem.

 

Pod stołem leżało zwierzątko

a ściślej to był mały piesek

bo dziadek się zachowywał

jak wyrośnięty osesek.

 

Na stole leżała ceratka

na szyi mu wisiał śliniaczek

bo dziadek przy stole tak jadał

jak w chlewie maleńki prosiaczek.

 

Jak zwykle dokoła naświnił

co nie zjadł pod stół cichcem rzucił

a idąc od stołu na tapczan

fikusa w doniczce przewrócił.

 

Ja czekam na jakiś eliksir

by cofnął mnie do mej młodości

a za to odstąpię bezpłatnie

sklerozę, zawały, ból  kości.

 

Opublikowano

@corival

Kiedy humor smutek zetrze

to rzeźwiejsze jest powietrze

żar przestaje parzyć w stopy

i nie złoszczą nas roztopy.

 

Pozdrawiam :)))

HJ

 

@[email protected]

We mnie trochę więcej werwy

mogę szczęką do konserwy

przywrzeć i jak otwieraczem

wnet otworzyć ją siekaczem.

 

Mogę, choć to nie wypada

rano pukać do sąsiada

żeby miła sąsiadeczka

mnie wpuściła do łóżeczka.

 

Pozdrawiam :)))

HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Jacusiu, to piękny wiersz.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jacuś, przypomniałeś powyższymi słowami piosenkę Marka Grechuty:     
    • @Simon Tracy Czytając ten wiersz, pomyślałam, że to dialog z literaturą, a konkretnie — z "Mistrzem i Małgorzatą" Bułhakowa. Przez długą chwilę czytam o bezradności, o piciu jako ucieczce, o poczuciu grzechu, który się nie odkupuje — i świat nagle rozpada się na rzeczywistość i coś znacznie bardziej groźnego. Kot, który mówi, cylinder, neseser skórzany — to wszystko dobrze ukryte znaki, które nagle eksplodują. Czy czarny kot to tylko kogoś pomocnik, czy jest wcieleniem czegoś większego i nieubłaganego? Bo "Szatan nie jedno nosi imię". Czy to fragment większego tekstu?
    • @andrew Zapach, o którym piszesz — to nie perfumy jutra, to oddech rzeczy, które jeszcze się nie wydarzyły, Bez makijażu jest najlepiej. Bo wtedy widzę prawdę Śliczne!   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      wojna to nie bajka, nawet gdy na drodze stoi "ku przestrodze"
    • @Migrena Zachwyciłeś mnie po raz enty, ale tym razem bardzo szczególnie. Z dużą wrażliwością dotykasz jednego z najbardziej subtelnych paradoksów współczesności – bliskości na odległość. Zafascynowała mnie ta fizyczność doświadczenia, które z definicji jest wirtualne. Z zimnych nośników informacji zrobiłeś przedłużenie zmysłów. Kiedy piszesz, że „litery płyną jak ciepła rzeka” albo że piksele są „zaklęciami wchodzącymi pod skórę” - dokonujesz alchemii. Sprawiasz, że czuje się ciepło urządzenia jako ciepło drugiego człowieka. „Dotknąć bez dotykania” – pokazujesz, że wyobraźnia i empatia potrafią być potężniejszymi narzędziami poznania niż sam wzrok czy dotyk. Napisałeś liryczny dowód na istnienie duszy w cyfrowym świecie. Każdy, kto kiedykolwiek czuł szybsze bicie serca na widok powiadomienia na ekranie - odnajdzie w nim siebie. Jest intymny, delikatny i pełen szacunku do drugiego człowieka – tej „drugiej samotności”, która nasłuchuje po drugiej stronie łącza. Autor książki "Samotność w sieci" powinien się od Ciebie uczyć. Powtórzę się - jestem zachwycona!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...