Historia edycji

to był rok dwa tysiące i ileś (tak wam mówię - nie pamiętam wcale) pierwsza gwiazdka mroźnego wieczoru weszła blaskiem w porodową salę   to mogło być tak: światła, stęki zachłysnąłem się całym wszechświatem wszystko czułem, nic nie mogłem powiedzieć więc płakałem, płakałem, płakałem   chciała mówić we mnie dusza najczystsza co to "kochać", co to znaczy "zaistnieć" aż ścisnąłem nierozwiniętą krtań, rozedrgane wszystkie słowa wyszły ze mnie piskiem   to był grudzień, dwadzieścia długich lat temu żyję ciągle z tym samym człowiekiem ciągle chcę coś przekazać, słuchajcie! i ciągle nic wam nie mogę powiedzieć...  

Pa ruski? Mogę też, łże tęgo miksu rap.

Specyficzny, dekadencki, dość mocno swoją narracją skręcający w prozę,  kiedyś czytywałam książki osadzone w takich właśnie klimatach.  Świetnie napisany, wypluwa z siebie prawdziwe myśli i emocje,  bez filtra, bez cenzury, z głębi (brudnej) duszy.  I ja to kupuję :))   Pozdrawiam   Deo 

Dobre, mocne, wyraziste i zgadzam się z przekazem, aczkolwiek puenta mi jakoś brzmieniowo nie leży, choć w sumie nie wiem dlaczego...  Jednakże - Pozdrawiam :))   Deo 

@MIROSŁAW C. Dziękuję :)