Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W całym tym pięknie rozpaczam


Rekomendowane odpowiedzi

Wiesz, przychodzę czasami do twojego czasu… ― tak, tylko spojrzeć,  poczuć... ―

dotknąć pustki…

 

… ogarnąć ramionami próżnię…

 

Tęskniąc, przemykam cieniami drzew  skrajem piaszczystej drogi…

 

… nie widzę,

ale wiem,

że tu jesteś…

 

Zagarnęła cię bowiem otchłań rozpaczy, jako niematerialny byt…

 

Szeleszczą liście, źdźbła traw…

 

… wiatr rozwiewa z poboczy złotawy pył…

 

Migoczą dalekie łany,

rozkołysane morza

― gładzone nierealną ręką…

 

… błysk słońca w poruszanej przez nikogo szybie… ciche skrzypnięcie deski w przechylonym  płocie…

stuknięcie owada o blaszaną konewkę…

 

To tędy

szłaś…

 

I podążasz wciąż…

 

… rozwiana niewidzeniem, samotnością i ciszą…

 

Krótkie spięcia pamięci

― odtwarzają każdy twój lekki krok,

 

jakby na pozrywanej,

prześwietlonej

częściowo

celuloidowej taśmie…

 

Wszystko przeszywa

― promieniowanie czasu…

 

… nieubłagane, nieodwracalne rozproszenie…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-09-12)

 

 

 

 

Edytowane przez Arsis (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1   Dzięki Marku.  U mnie też nic osobistego. Ćwiczę tylko "lapidarność stylu"   Pozdr.
    • Wiersz bardzo mi się podoba, chociaż nie odnosi się do mnie osobiście. Może dlatego, że te wiatry były mi życzliwe, a sam nie wiem z jakiego powodu. Pozdrawiam. 
    • @jan_komułzykant "Przyszedł Niemiec kopać złoto. Przyszedł Polak dał mu w ryja, tak powstała Złotoryja".   Pozdrawiam. 
    • W zapomnieniu byłe śpi marzy by znowu być   W zapomnieniu płacz tuli się do tego co już było   W zapomnieniu uśmiech śni o tym i tamtym szuka chwil   Które mimo że bolały były delikatne jak letnie mgły   W zapomnieniu ktoś szuka tego co umiało być   Wiedziało co to miłość co to smutek oraz łzy
    • Zycie to wieczne na coś czekanie albo na kogoś gdy nie przychodzi bo zapomina że ma spotkanie czekają starzy czekają młodzi   kiedy jest zima czekasz na wiosnę końcówka lato czekasz na jesień zespół por roku toczy się kołem martwisz się zawsze co ci przyniesie   czekasz na jutro gdy dzień jest podły starasz się bardzo nic nie wychodzi wznosisz do losu błagalne modły żeby zakończył deszcz niepowodzeń   czekasz na uśmiech na zrozumienie na dobre słowo porcję przyjaźni na wiatr miłości co wszystko zmieni i znajdziesz miejsce w hotelu marzeń   siedząc w wagonie pociągu życia myślisz naiwnie że się przemieszczasz ale naprawdę jesteś statystą co stoi w miejscu i ciągle czeka
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...