Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***


Rekomendowane odpowiedzi

nucę ciebie

na koloraturę rdzę mi kładziesz

nucę ciebie 

kręgosłupem na kości miednicze schodzi 

 

dosięgnę na pewno 

mój cień tam leży 

 

rozskrzydlasz milczeniem 

miłość wpół do śmierci 

i to udawanie że tak jest dobrze 

 

noc polarna splotła mi warkocze

joik przez wody płodowe krew spienił 

nie rozumiem nie 

 

dusza spragniona pierwotnie

a wystarczy twój zapach

dotyk zarostu na twarzy 

i koniuszek języka 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Somalija zmienił(a) tytuł na ***
  • 2 lata później...

@Somalija

 

A mi już kości na kolanach i łokciach strzelają - tyle zdrowia mnie kosztowała miłość do ukochanej Ojczyzny...

 

Łukasz Jasiński 

 

Nie wiem czy pani zdążyła przestać, bo: miałem atak hakerski (nie pierwszy raz), więc: musiałem zrestartować smartfon, włączyć i wyczyścić i wyłączyć i włączyć - miałem takie malutkie czarno-białe okienko w prawym górnym rogu, oto mój komentarz dotyczący treści wiersza, acha, dobry wieczór...

 

Łukasz Jasiński 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija

 

Dopiero po niedzieli... Ojej, kolejna rutyna... Sprzątanie, potem: golenie i kąpiel, wypełnianie rachunków i opłaty... Motywację pewnie będę miał jak będą mecze Polaków w Niemczech na Euro...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@violetta Nie mam czasu na pierdółki....

a Książe, o którego jesteś zazdrosna, sam mnie zaczepia a później obraża... 

Wytyka mi słabe urodzenie, pożal się Boże wiersze i inne, rozmowa kończy się złośliwościami. Gdy do mnie pisze na priv, to wychodzi z rozmowy i nie ma jak odpisać....

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Stary_Kredens Z metafizycznego punktu widzenia to ci ludzie są moim własnym dziełem, moją koncepcją, a ktoś powyżej ich wyrzeźbił z gliny. Z metafizycznego punktu widzenia to oni są środkiem, a ja jestem celem.   Nikt nikomu nie poda pomocnej dłoni, a zwyczajnie zatopi w iluzjach swoich kłamstw ukrytych za fasadą dobrych intencji.   Może Sokrates wyolbrzymiał lecz prawdą całkowitą jest, że "dobrymi intencjami piekło jest wybrukowane". Chociaż w sumie, patrząc na obecną cywilizację, to zbierając inteligencję wraz z inteligencją emocjonalną - w perspektywie tego, czego się już nauczyliśmy sformułowanie "wiem, że nic nie wiem" jest - nie hiperbolą, a właśnie eufemizmem.   Oczywiście, skoro mamy do czynienia ze wszechobecną względnością bytów, to sama inteligencja pozostaje tematem spekulacji, a konsekwencją ludzkiej aktywności jest pogłębiający się chaos, gdzie nikt na nic nie ma wpływu, a podejmowane decyzje to jedynie konstrukt psychologiczny zbudowany na fundamencie procesów biologicznych, które z kolei są wynikiem ściśle deterministycznych praw fizyki.   Ot - wszystko to przypadek, w którym poniżamy ludzi za to, że myślą nielogicznie. Istna farsa, paradoks cywilizacji dysonansu; ogólnie - nonsens. Ale wolę "farsę", by mój sarkazm był umocowany satysfakcją.
    • Podobno to tylko owoc z drzewa poznania, a jaki - nie wiadomo. Tak się utarło z tą jabłonką. Narcyze to też diabły, czyli wszyscy poeci ;) Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • tamta pani to pani krzycząca nie krzyczy tylko na ciebie tak ją zaprogramowali niepewnością lękiem a przecież   wszyscy nadzy się tutaj rodzimy i niczego stąd nie zabierzemy pierwszy w ogniu umiera kto silny najdłużej (w nas) pali się nienawiść   tamtej pani się przynależą pierwsze łzy tobie też spaść musiały z każdym krokiem tka nić się człowiecza w której obraz swój prawdziwy wstawisz   i przechodzi w nas wszystko ty wracasz księżyc znowu nad rankiem piżmowy ścierają się ze sobą przyczyny w kolorowe jak sukienki wzory              
    • w twoich oczach odbija się jezioro głębia bezdennego stawu zachwyca karmi się światłem kolorami pryzmatu  mieni barwami snu dni płyną spokojnie milczenie szeptem wspomina wczoraj bukiet kwiatów przyjmuje dłoń jej ciepło obiecuje pogodny zmierzch i poranek   11.2024 andrew
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Też rozważałem taką opcję. Dzięki. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...